لیوان کاغذی
From Wikipedia, the free encyclopedia
یک لیوان کاغذی یک فنجان یکبار مصرف ساخته شده از کاغذ و اغلب اندود یا کاغذ گلاسه با پلاستیک یا موم برای جلوگیری از نشت مایع یا خیس شدن کاغذ میباشد.[1][2][3] ممکن است از کاغذ بازیافتی[4] ساخته شده باشد که بهطور گستردهای در سراسر جهان استفاده میشود. تاریخچه ظروف کاغذی را می توان به حکومت چین باستان نسبت داد که برای مصرف چای از لیوان کاغذی استفاده می شده است. اما ظروف کاغذی به شکل امروزی در اوایل قرن بیستم و از مدارس رواج یافت. در سال ۱۹۰۸ میلادی پروفسور Alvin Davison مقاله ی « مرگ در میان لیوان های نوشیدنی مدارس» را منتشر نمود که نشان دهنده وجود نگرانی برای سلامت عمومی جامعه آن زمان بود. در همان اوایل قرن بیستم بود که دستگاه آب سرد کن به همراه لیوان کاغذی ساخته شد و رفته رفته لیوان های کاغذی محبوبیت ویژه ای پیدا کردند. قیمت ارزان و نشکن بودن لیوان های کاغذی سبب شد جایگزین مناسبی برای لیوان های شیشه ای در قطارهای مسافربری، مدارس و بیمارستان ها شوند.