مکانیسم نرخ ارز اروپایی
From Wikipedia, the free encyclopedia
مکانیسم نرخ ارز اروپایی (انگلیسی: European Exchange Rate Mechanism) ساز و کاری است موسوم به (ERM II) که از ابتدای ژانویهٔ ۱۹۹۹ اتحادیهٔ اقتصادی اروپا هدف از پیوستن به منطقهٔ پولی یورو را اعلام کرده بود تا در یک روند تدریجی وحدت پولی یورو در سیستم پولی اروپا ادغام شوند. هدف پایین آوردن نرخ ارز و دستیابی به ثبات پولی در اروپا است.[1]
به این منظور، پس از تصویب واحد پولی یورو، سیاست تبادلات پولی ارزهای کشورهای اتحادیهٔ اروپا که در خارج از منطقهٔ یورو قرار داشتند به واحد پولی یورو تغییر پیدا کرد. چرا که هدف افزایش ثبات پولی و همچنین ایجاد سازوکار تبادل اروپایی بود تا اعضای بالقوهٔ منطقهٔ یورو به آن بپیوندند و فعالیت بخش بانکی و مالی آنها تحت نظر بانک مرکزی اروپا اداره شود. از ۲۰۲۰ کرون دانمارک، کونای کرواسی و لو بلغارستان ذخایر ارزی خود را به یورو تغییر دادند.