هانری مندراس
بنیانگذار جامعه شناسی روستایی در فرانسه / From Wikipedia, the free encyclopedia
هانری مندراس (به فرانسوی: Henri Mendras) جامعهشناس، استاد دانشگاه، نویسنده و پژوهشگر فرانسوی (۱۶ مه ۱۹۲۷–۵ نوامبر ۲۰۰۳) بود.[1][2] بنیانگذار جامعهشناسی روستایی در فرانسه بود. پدرش افسر و از خانوادهٔ بورژوازی بود. برای تحصیل به آمریکا رفت ولی پس از پایان تحصیلات به فرانسه بازگشت و در مرکز مطالعات جامعهشناسی شاغل شد که حالا در CNRS ثبت شده بود. وی سه ماه روستای دهقانی مورمون در حومه یوتا را مطالعه کرد.
هانری مندراس | |
---|---|
زادهٔ | ۱۶ مهٔ ۱۹۲۷ بولونی-بیانکور |
درگذشت | ۵ نوامبر ۲۰۰۳ (۷۶ سال) منطقه ششم پاریس |
محل زندگی | پاریس فرانسه |
ملیت | فرانسوی |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | √ جامعهشناسی، √ جامعهشناسی روستایی |
هانری مندراس در سال ۱۹۷۹، نوعی داستان فلسفی (سفر به سرزمین آرمانشهر روستایی)، جامعهشناسی روستایی را به منظور تمرکز بر دگرگونیهای جامعه جهانی در مقیاس اروپایی رها کرد. این دیدگاه در واقع نتیجه تأثیر روشنگریهای بیش از ۱۵ ساله دو مرد بود: ریمون آرون و برتراند دو ژوونل.
مرکز بینالمللی ابی رویومونت (ابتکار اریک دو دامپییر توسط رنه سینساولیو) گروههای کاری کمیسیون برنامهریزی و INSEE (از جمله بسیاری از جامعهشناسان، ریمون آرون، گابریل لو براس و پیر بوردیو)، بررسی آینده به میزبانی برتراند دو ژوونل و مجله «تحلیلها و پیشبینیها» که توسط بسیاری از بزرگان، از ژاک دلور گرفته تا ژروم مونود، پشتیبانی میشد، نمونههای شکست خوردهای از این اندیشکدههای فرانسوی هستند که هانری مندراس در تمام زندگی خود و اولین تجربیاتش را آرزوهای خود مینامد.
در سال ۱۹۷۵ اولین مدرک کارشناسی ارشد جامعهشناسی روستایی را در دانشگاه نانتر پاریس اخذ کرد.
او در فواصل فعالیتهای پرشور خود، هفت اثر آموزشی را به تنهایی یا با همکاری دیگران نوشت که همگی در سال ۱۹۶۷ به همراه آرماند کالین در مجموعه مشهور «یو» منتشر شد. کتاب «عناصر جامعهشناسی» (۱۹۶۷) که پنج بار بازنشر شد، سمبل و الگوی این رشته برای دو نسل از دانشجویان گردید.
هانری مندرس دوست داشت خود را این گونه تعریف کند: فردی شکاک، خوش بین مستقل، کاملاً آزاده، سرکش به همه هوسها بود. صمیمانه، صمیمی، رک و در عین حال متواضع، و کم حرف در مورد خودش، دارای صراحت شخصیت و کلام.