ویروس رایانهای
نوعی برنامهٔ کامپیوتری که هنگام اجرا، با تغییر سایر برنامههای کامپیوتری و درج کد خود، خود را تکثیر میکند / From Wikipedia, the free encyclopedia
ویروس رایانهای[1] (به انگلیسی: Computer virus) نوعی برنامه رایانه ای است که در هنگام اجرای برنامه، با اصلاح سایر برنامههای رایانه ای و وارد کردن کد مخصوص به خود، خود را تکرار میکند. هنگامی که این تکثیر موفقیتآمیز باشد، گفته میشود مناطق آسیب دیده به ویروس رایانه ای آلوده میشوند.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
نویسندگان ویروس از فریبهای مهندسی اجتماعی استفاده میکنند و از دانش دقیق در ویندوز را تهدید میکنند و مکانیسمهای متنوعی را برای آلوده کردن میزبان جدید به کار میگیرند، و اغلب با استفاده از استراتژیهای پیچیده ضد ردیابی / مخفیکاری برای فرار از نرمافزار آنتیویروس استفاده میکنند. انگیزههای ایجاد ویروس میتواند شامل کسب سود یا موارد سیاسی باشد.
در حال حاضر ویروسهای رایانه ای سالانه میلیاردها دلار خسارت اقتصادی وارد میکنند که علت آن خرابی سیستم، هدر رفتن منابع رایانه ای، خراب کردن اطلاعات، افزایش هزینههای نگهداری یا سرقت اطلاعات شخصی یا شرکتی است. در پاسخ، ابزارهای ضد ویروس رایگان و منبع باز آزاد تولید شدهاند، و صنعتی از نرمافزارهای ضد ویروس، محافظت از ویروس را در اختیار کاربران سیستمهای مختلف عملیاتی قرار دادهاست. از سال ۲۰۰۵ که این صنعت راه اندازی شدهاست تا به امروز هیچ نرمافزار آنتیویروسی موجود نیست که قادر به کشف همه ویروسهای رایانه ای (به ویژه نسخههای جدید) باشد، لذا محققان امنیت رایانه بهطور جدی در حال جستجوی روشهای جدیدی هستند تا بتوانند راه حلهای ضد ویروس را برای شناسایی موثرتر ویروسهای نوظهور، قبل از اینکه آنها بهطور گستردهای در میان کامپیوترها تکثیر شوند پیدا کنند.
اصطلاح ویروس همچنین با استفاده از برنامه افزودنی برای اشاره به انواع دیگر بدافزارها سوءاستفاده میشود. "بدافزار" شامل ویروسهای رایانه ای همراه با بسیاری از اشکال دیگر نرمافزارهای مخرب مانند "کرمهای رایانه ای"، باج افزارها، جاسوس افزارها، نرمافزارهای تبلیغاتی مزاحم، اسبهای تروجان، keyloggers , rootkits , bootkits، مخرب Browser Helper Object (BHOs) و سایر نرمافزارهای مخرب است. بیشتر تهدیدات بدافزارهای فعال در واقع برنامههای اسب تروجان یا کرمهای رایانه ای به جای ویروسهای رایانه ای هستند. اصطلاح ویروس رایانه ای، که توسط فرد کوهن در سال ۱۹۸۵ ابداع شدهاست، نادرست است. ویروسها معمولاً نوعی فعالیت مضر را بر روی رایانههای میزبان آلوده مانند دستیابی به فضای دیسک سخت یا واحد پردازش مرکزی (CPU)، دسترسی و سرقت اطلاعات شخصی (مانند شماره کارت اعتباری، شماره کارت بدهی، شماره تلفن، نام، و غیره) انجام میدهند. آدرسهای ایمیل، رمزهای عبور، اطلاعات بانکی، آدرس خانه و غیره)، خراب کردن اطلاعات، نمایش پیامهای سیاسی، طنزآمیز یا تهدیدآمیز روی صفحه کاربر، اسپم کردن مخاطبان پست الکترونیکی آنها، ورود به صفحه کلیدهای آنها یا حتی استفاده از این رایانه بی فایده است. با این حال، همه ویروسها دارای "payload" مخرب نیستند و سعی در مخفی کردن خود دارند. مشخصه اصلی ویروسها این است که آنها خود برنامههای رایانه ای را تکرار میکنند.[2]