پراش الکترونی پسپراکنده
From Wikipedia, the free encyclopedia
پراش الکترونی پس پراکنده (EBSD) یک تکنیک مطالعه ریزساختاری کریستالوگرافی مبتنی بر میکروسکوپ الکترونی روبشی است که معمولاً در مطالعهٔ مواد کریستالی یا پلی کریستالی استفاده میشود.[1][2] این تکنیک میتواند اطلاعاتی در مورد ساختار،[3] جهتگیری کریستال،[3] فاز،[3] یا کرنش[4] در ماده ارائه دهد.
این نوع مطالعات با استفاده از پراش پرتو ایکس (XRD)، پراش نوترون و/یا پراش الکترونی در یک میکروسکوپ الکترونی عبوری و طیفسنجی صوتی با تفکیک فضایی (SRAS) انجام شدهاند که امواج الاستیک را به جای تجزیه و تحلیل یک رویداد پراش تجزیه و تحلیل میکند. انتخاب این که کدام تکنیک اتخاذ شود بستگی به عوامل مختلفی دارد؛ از جمله تفکیک فضایی، منطقه یا حجم تحلیلشده، و ایستا یا دینامیکی بودن اندازهگیریها.