کاتاک
From Wikipedia, the free encyclopedia
کاتاک یکی از هشت شکل اصلی رقص کلاسیک هند است. [1] سرچشمه کاتاک بهطور سنتی به بندهای مسافرتی شمال هند معروف به کاتاکارس یا داستان نویسان منتسب میشود.[2] اصطلاح کاتاک از ودایی زبان سانسکریت کلمه کاتا که به معنی «داستان»، و Kathakar که به معنی «کسی است که یک داستان میگوید»، یا «همراه با داستان» مشتق شدهاست. [3] سرگردان کاتاکار داستانهایی از حماسههای بزرگ و اساطیر باستان را از طریق رقص، ترانهها و موسیقی برقرار میکرد. [3] رقصندگان کاتاک از طریق حرکات دست و رقص پا، داستانهای مختلفی را بیان میکنند، اما مهمتر از همه از طریق چهرههایشان است. کاتاک در طول جنبش بهکتی، به ویژه با درج کودکی و داستانهای خدای هندو کریشنا، و همچنین بهطور مستقل در دربار پادشاهیهای شمال هند تکامل یافت.[4] این رقص یکی از مهمترین رقصهای دراماتیک و کلاسیک هندی بهشمار میآید. جهان بینی مذهبی نهفته در شکلگیری این رقص متأثر از دو مذهب اسلام و هندو بوده و وجه دراماتیک آن در دورهٔ اسلامی شاخههای بسیاری پیدا کرد. این رقص یکی از کهنترین سنتهای روایتگری و خنیاگری در شمال هند بهشمار میآید و تاریخ آن به بیش از چهار قرن پیش از میلاد مسیح بازمیگردد.[5]