کاربر:محک/صفحه تمرین 1
From Wikipedia, the free encyclopedia
نیروگاه تلمبهای-ذخیرهای (به انگلیسی: Pumped-storage hydroelectricity به شکل مخفف PSH، یا pumped hydroelectric energy storage به شکل مخفف PHES) نوعی ذخیره انرژی به صورت هیدروالکتریسیته است که توسط سیستم قدرت برای متعادل کردن بار مورد استفاده قرار میگیرد. در این روش انرژی پتانسیل گرانشی آب را، به وسیلهٔ پمپاژ آن از یک مخزن در ارتفاع پایین به مخزنی در ارتفاع بالاتر، ذخیره میکنند. بهطور معمول کار پمپاژ آب را با استفاده از مازاد برق تولید شده، که از لحاظ اقتصادی به صرفه است، انجام میدهند. هنگامی که تقاضای برق زیاد است، آب ذخیره شده در مخزن بالا رها شده و با استفاده از توربین، انرژی الکتریکی تولید میشود. اگرچه در پروسهای که گفته شد، مقدار برق مصرفشده و تولیدی نیروگاه تلمبهای ذخیرهای تقریباً برابر است، ولی سامانه با فروش برق در زمان اوج مصرف به درآمد بیشتری دست مییابد.
![]() | اینجا صفحه تمرین کاربر محک است. صفحهٔ تمرین کاربر زیرصفحهای از صفحهٔ کاربر محسوب میشود. صفحهٔ تمرین مکانی برای آزمایش و فضای توسعهٔ صفحه برای کاربر است و مقالهٔ دانشنامهای به حساب نمیآید. صفحهٔ تمرینی خودتان را اینجا بسازید. دیگر صفحههای تمرین: صفحهٔ تمرین اصلی | خودآموز صفحهٔ تمرین ۱، ۲، ۳، ۴، ۵ | صفحهٔ تمرین الگو برای نوشتن یک مقاله و درخواست ایجاد آن آمادهاید؟ پیشنویستان را برای بازبینی ارسال کنید! |
نیروگاه تلمبهای یا انرژی را از منابع متناوب (مانند خورشیدی و بادی) و دیگر تجدیدپذیرها دریافت میکند، یا برق اضافی منابع پایدار و دائمی (مانند حرارتی و هستهای) را برای زمانهای تقاضای بالاتر، دریافت کرده و ذخیره میکند.[1][2] مخازن مورد استفاده در روش تلمبهای-ذخیرهای، در مقایسه با سدهای هیدروالکتریکی معمولی که ظرفیت تولید مشابهی دارند، بسیار کوچک هستند و دورههای تولیدشان اغلب کمتر از نصف روز است.
نیروگاه تلمبهای-ذخیرهای بیشترین ظرفیت را در میان تمامی روشهای ذخیره انرژی شبکه فراهم میکند، و بنابر گزارش پایگاه داده ذخیره انرژی جهانی دپارتمان انرژی ایالات متحده در سال ۲۰۱۷, این روش در بیش از ۹۶٪ تأسیسات ذخیرهٔ انرژی فعال و شناخته شده سراسر جهان را در بر میگرفت که در مجموع ظرفیت نامی آنها بیش از ۱۶۸ گیگاوات بودهاست.[3] مقدار بازده تبدیل انرژی رفت و برگشتی این نیروگاهها ما بین ۷۰٪ الی ۸۰٪[4][5][6][7] و در منابعی ۸۷٪ عنوان شدهاست.[8] ضعف اصلی نیروگاههای تلمبهای-ذخیرهای ویژگیهای مورد نیاز مکان ساخت آنهاست، که به ارتفاع جغرافیایی بالا و دسترسی به آب محتاج است؛ بنابراین احتمال دارد که سایتهای مناسب در مناطق تپه ای یا کوهستانی باشند و بهطور بالقوه در حوزههای مناطق طبیعی گردشگری هستند و به این خاطر مسائل اجتماعی و زیستمحیطی در برابر آنها وجود دارد. بسیاری از پروژههایی که پیشنهاد شدهاند، حداقل در ایالات متحده، میبایست مناطق حساس و توریستی را از بین ببرند. برخی پیشنهادها مبنی بر ایجاد این نوع نیروگاهها در مناطق متروکه (brownfield) وجود دارند که مکانهایی مانند معدنهای بلااستفاده را مناسب این کار میدانند.[9]