کاربر:Benyamin/جنگ ایران و روسیه (۱۸۱۳–۱۸۰۴)
From Wikipedia, the free encyclopedia
جنگ ایران و روسیه (۱۸۱۳–۱۸۰۴) به جنگهای میان این دو کشور در سالهای ۱۸۱۳ تا ۱۸۰۴ میلادی گفته میشود که در آخر منجر به عهدنامه گلستان و در نتیجه از دست رفتن اراضی بزرگی از ایران در شمال رود ارس گردید. به سال ۱۲۱۵ ه.ق گئورگی حاکم گرجستان رسماً تحتالحمایگی روسها را پذیرفت. برادر گئورگی، الکساندر چون مخالف الحاق گرجستان به روسیه بود به دربار ایران پناهنده شد. تزار روس این امر را بهانه قرار داده فرمانده خود پاول سیسیانوف را مأمور تصرف قفقاز کرد. سیسیانوف به تفلیس حمله کرد و آن شهر را تصرف کرد. در این زمان گئورگی خان مرد و یکی از فرزندان او تهمورث به دربار ایران پناهنده شد و شاه ایران را به جنگ با روسها تشویق کرد. فتحعلیشاه که از الحاق گرجستان به روسیه ناراحت بود پناهنده شدن شاهزادگان گرجستانی به دربار ایران را بهانه کرد و فرمان حمله به گرجستان را صادر کرد. علت اساسی جنگ هم تمایل هر دو دولت ایران و روسیه بر به تصرف درآوردن گرجستان بود.
این یک صفحهٔ کاربری ویکیپدیا است. این یک مقالهٔ دانشنامهای نیست. اگر این صفحه را در وبگاهی به جز ویکیپدیا میبینید، شما در حال مشاهده یک وبگاه آینه هستید. آگاه باشید که این صفحه ممکن است به روز نباشد و کاربری که این صفحه متعلق به او است هیچ وابستگی شخصی به هیچ وبگاهی به جز ویکیپدیا نداشته باشد. صفحه اصلی در اینجا قرار دارد. |
جنگ ایران و روسیه (۱۸۱۳–۱۸۰۴) | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از جنگهای ایران و روسیه | |||||||||
صحنهای از جنگ | |||||||||
| |||||||||
طرفهای درگیر | |||||||||
امپراتوری روسیه | امپراتوری ایران | ||||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||||
| |||||||||
واحدهای درگیر | |||||||||
| قشون ایران | ||||||||
قوا | |||||||||
۴۸٬۰۰۰ سرباز ۲۱٬۰۰۰ سوارهنظام نامنظم |
۵۰٬۰۰۰ سرباز نظام جدید ۲۰٬۰۰۰ سوارهنظام نامنظم ۲۵٬۰۰۰ دیگر متحدان یا نیروهای مردمی ایران |
گنجه به سال ۱۲۱۸ ه.ق توسط سردار روسی ژنرال پاول سیسیانوف تصرف شد. بهرغم دفاع مردانه حاکم ایرانی گنجه (جوادخان قاجار)، خیانت بعضی از ارامنه و مأیوس شدن حکام قره باغ و ایروان از فتحعلی شاه سبب شد خانات ایروان به تصرف نیروهای روسیه درآیند. با تصرف این شهرها نیروهای روسیه تا حدود ارس پیشروی کردند. به محض اطلاع فتحعلی شاه از تسخیر گنجه و تسلیم ایروان و قره باغ سپاهی به فرماندهی عباس میرزا نایبالسلطنه که از همه برادران خود لایق تر بود فرستاد.