کاهش میروین–پوندورف–ورلی
کاهش کتونها و آلدهیدها به الکلهای متناظرشان / From Wikipedia, the free encyclopedia
کاهش میروین–پوندورف–ورلی (به انگلیسی: Meerwein–Ponndorf–Verley reduction) به صورت مخفف (MPV) در شیمی آلی، عبارت است از کاهش کتونها و آلدهیدها به الکلهای متناظر آنها با استفاده از کاتالیزور آلومینیوم آلکوکسید در حضور الکل فداشونده.[1] مزایای کاهش MPV در گزینشپذیری شیمیایی بالا و استفاده از کاتالیزور فلزی ارزان قیمت و سازگار با محیط زیست است.
![]() |
شکل ۱، تبادل حالتهای اکسایش کربونیل در حضور آلومینیوم ایزوپروپوکسید. |
اطلاعات اجمالی کاهش میروین–پوندورف–ورلی, شناسهها ...
کاهش میروین–پوندورف–ورلی | |
---|---|
نامگذاری شده پس از | هانس میروین ولفگانگ پوندروف آلبرت ورلی |
نوع واکنش | اکسایش-کاهش آلی |
شناسهها | |
در درگاه شیمی آلی | meerwein-ponndorf-verley-reduction |
RSC ontology ID | RXNO:0000089 |
بستن
کاهش MPV توسط میروین و اشمیت و بهطور جداگانه توسط ورلی در سال ۱۹۲۵ کشف شد. آنها دریافتند که مخلوطی از آلومینیوم اتوکسید و اتانول میتواند آلدهیدها را به الکلهای متناظر آنها کاهش دهد.[2][3] پوندورف واکنش را برای کتونها اعمال کرد و کاتالیزور را به آلومینیوم ایزوپروپوکسید در ایزوپروپانول ارتقا داد.[4]