کربوریزه کردن
From Wikipedia, the free encyclopedia
کربوریزه کردن (به انگلیسی: Carburising ، [1] carburizing (عمدتا به انگلیسی آمریکایی)، یا carburisation) یک فرآیند عملیات حرارتی است که در آن آهن یا فولاد، کربن را جذب میکند در حالی که فلز در حضور یک ماده حاوی کربن مانند زغال یا کربن مونوکسید گرم میشود . هدف این است که فلز را سختتر کنیم. بسته به میزان زمان و دما، سطح تحت تأثیر می تواند از نظر مقدار کربن متفاوت باشد. با طولانیتر کردن زمان کربوریزه کردن و در دماهای بالاتر معمولاً عمق نفوذ کربن افزایش مییابد. هنگامی که آهن یا فولاد به سرعت با آبدهی سرد میشود، مقدار کربن بالاتر در سطح بیرونی به دلیل تبدیل از آستنیت به مارتنزیت سخت میشود، در حالی که هسته نرم و سخت به عنوان ریزساختار فریتی و/یا پرلیت باقی میماند. [2]
این فرآیند تولید را میتوان با نکات کلیدی زیر مشخص کرد: برای قطعات کم کربن استفاده میشود. قطعات در تماس با گاز، مایع یا جامد با کربن بالا هستند. سطح قطعه سختی ایجاد میکند. هستههای قطعه تا حد زیادی چقرمگی و شکلپذیری خود را حفظ میکنند و عمق سختکاری پوسته را تا 0.25 اینچ (6.4 میلیمتر) ایجاد میکنند. در برخی موارد به عنوان یک راهحل برای کربنزدایی ناخواسته که در مراحل اولیهی فرآیند تولید رخ داده است، عمل میکند.