From Wikipedia, the free encyclopedia
کلیسای باستانی مشرق (سریانی: ܥܕܬܐ ܥܬܝܩܬܐ ܕܡܕܢܚܐ) یک کلیسای مسیحی شرقی سریانی است که بهلحاظ تاریخی امتداد کلیسای مشرق یا کلیسای نسطوری است.
کلیسای باستانی مشرق | |
---|---|
[[[زبان سریانی|سریانی]]: ܥܕܬܐ ܥܬܝܩܬܐ ܕܡܕܢܚܐ] Error: {{Lang}}: برچسب زبان ناشناخته: زبان سریانی (راهنما) | |
طبقهبندی | کلیسای شرقی یا مسیحیت شرقی |
گرایش | مسیحیت سوری |
الهیات | نسطوری |
Primate | Catholicos-Patriarch Addai II Giwargis |
منطقه | عراق، سوریه، با جوامع در استرالیا، نیوزلند، آمریکا، کانادا، سوئد، المان، بریتانیا، دانمارک |
زبان | زبان سریانی |
نیایشسرایی | مراسم سیری شرقی |
مقرها | بغداد، عراق |
بنیانگذار | تام دارمو |
خاستگاه | ۱۹۶۸ |
انشقاق از | کلیسای آشوری شرقی |
اعضا | ۷۰۰۰۰ در ۱۹۶۸[1] |
وبگاه رسمی |
کلیسای باستانی مشرق از کلیسای آشوری مشرق در سال ۱۹۶۴ جدا شد و این امر پس از آن که مار ایشای شمعون بیست و سوم تغییراتی ایجاد حاصل شد که توسط برخی از پیروان کلیسا پشتیبانی نمیشد. دفتر مرکزی کلیسای باستانی مشرق همان بغداد است.[2]
بطرک اول کلیسای باستانی مشرق، مارت توماس توما درمو بود، در سال ۱۹۶۸ انتخاب شد و در سال ۱۹۶۹ درگذشت. پس از مرگ او، مسیحیان در اواخر مارس مار آدی دوم از سال ۱۹۷۰، پدرسالار یا بطرک اول کلیسا انتخاب شد.[3][4]
برآورد شدهاست که پیروان آن حدود ۱۰۰۰۰۰ نفر در سراسر جهان وجود دارد. کلیسا به چند اسقف نشین تقسیم میشود:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.