کنفدراسیون آرژانتین
From Wikipedia, the free encyclopedia
کنفدراسیون آرژانتین (به اسپانیایی: Confederación Argentina) آخرین حکومت سلف آرژانتین امروزی بود. طبق اصل ۳۵ قانون اساسی آرژانتین، کنفدراسیون آرژانیتن هنوز یکی از نامهای رسمی این کشور است.[1] این نام از ۱۸۳۱ تا ۱۸۵۲ اسم قالب کشور بود؛ زیرا در این بازه زمانی آرژانتین یک کنفدراسیون بدون رئیس کشور بود. فرماندار استان بوئنوس آیرس (خوان مانوئل دو روساس در بیشتر این بازه زمانی) روابط خارجی را مدیریت میکرد. تحت این رژیم سیاسی، کنفدراسیون آرژانتین توانست جنگهای داخلی آرژانتین را پشت سر گذاشته و در برابر حملات کشورهای برزیل، بولیوی، اروگوئه، فرانسه و بریتانیا و همچنین سایر جناحهای متخاصم با آرژانتین، مقاومت کند.
کنفدراسیون آرژانتین | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۸۳۱–۱۸۶۱ | |||||||||||
شعار:
| |||||||||||
نقشه کنفدراسیون طبق قانون اساسی و دولت بوئنوس آیرس در سال ۱۸۵۸ میلادی. | |||||||||||
پایتخت |
| ||||||||||
زبان(های) رایج | اسپانیایی | ||||||||||
حکومت |
| ||||||||||
فهرست رئیسجمهورهای آرژانتین | |||||||||||
• ۱۸۳۵–۱۸۵۲ | خوان مانوئل ده روساس (فرماندار بوئنوس آیرس, در جایگاه مسئول امور خارجه کنفدراسیون) | ||||||||||
• ۱۸۵۲–۱۸۶۰ | خوستو خوزه د اورکیزا (رئیسجمهور کنفدراسیون آرژانتین، ۱۸۵۴–۱۸۶۰) | ||||||||||
• ۱۸۶۰–۱۸۶۱ | سانتیاگو درگوئی (رئیسجمهور آرژانتین of the Argentine Confederation, ۱۸۶۰–۱۸۶۱) | ||||||||||
تاریخ | |||||||||||
• پیمان فدرال | ۴ ژانویه ۱۸۳۱ | ||||||||||
• French blockade of the Río de la Plata | ۱۸۳۸–۱۸۴۰ | ||||||||||
• Anglo-French blockade of the Río de la Plata | ۱۸۴۵–۱۸۵۰ | ||||||||||
• نبرد کاسروس | ۳ فوریه ۱۸۵۲ | ||||||||||
• State of Buenos Aires secession | ۱۱ سپتامبر ۱۸۵۲ | ||||||||||
• Battle of Cepeda | ۲۳ اکتبر ۱۸۵۹ | ||||||||||
• Battle of Pavón | ۱۷ سپتامبر ۱۸۶۱ ۱۸۶۱ | ||||||||||
• Establishment of the Argentine Republic | ۱۲ سپتامبر ۱۸۶۱ | ||||||||||
جمعیت | |||||||||||
• ۱۸۶۹ | ۱٬۸۷۷٬۴۹۰ | ||||||||||
واحد پول | پزوی آرژانتین | ||||||||||
|
روساس در سال ۱۸۵۲ پس از نبرد کاسروس، توسط خوستو خوزه د اورکیزا، از قدرت برکنار شد. اورکیزا مجمع مؤسسان ۱۸۵۳ را برای نوشتن قانون اساسی ملی تشکیل داد. شهر بوئنوس آیرس در برابر تصمیم اورکیزا مقاومت کرد و در سال ۱۸۵۲ از کنفدراسیون جدا شد و به دولت بوئنوس آیرس تبدیل شد. نهایتاً این شهر در سال ۱۸۶۱ به آرژانتین بازگشت.[2]