From Wikipedia, the free encyclopedia
کنوانسیون دوم ژنو برای بهبود وضعیت افراد نیروهای مسلح که بر روی دریا مجروح یا بیمار شده یا کشتی شان خراب شدهاست میباشد و یکی از چهار معاهده کنوانسیون ژنو است. این کنوانسیون اولین بار در سال ۱۹۴۹ به تصویب رسید و در واقع جایگزین کنوانسیون لاهه (X) مربوط به سال ۱۹۰۷ شد.
این کنوانسیون کارکرد حفاظتی اصلی کنوانسیون اول ژنو را به نبرد در دریا تطبیق میدهد.[1][2]
کشورهای دارای کنوانسیونهای ۱تا۴ و پروتکل ۱ تا۳ | گشورهای دارای کنوانسیونهای ۱ تا ۴ و پدوتکل ۱ و۲ |
کشورهای دارای کنوانسیونهای ۱تا ۴ و پروتکل ۱ و ۳ | گشورهای دارای کنوانسیونهای ۱ تا ۵ |
کشورهای دارای کنوانسیونهای ۱تا ۴ و پروتکل ۳ | کشورهای دارای کنوانسیونهای ۱ تا ۵ |
این معاهده یک سند طولانی است که شامل ۶۳ ماده است. اساسیترین مفاد این معاهده عبارتند از:
برای جزئیات هر ماده یا معاهده به متن اصلی و تفسیر ان مراجعه کنید.[3] در حال حاضر ۱۹۶ کشور کنوانسیونهای ژنو شامل این معاهده و همچنین سه معاهده دیگر ۱۹۴۹ را پذیرفتهاند.[4][5]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.