بالاترین سوالات
زمانبندی
چت
دیدگاه
ادبیات اروتیک
ژانر ادبی از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
Remove ads
ادبیات اروتیک (به انگلیسی: Erotic literature) یا ادبیات شهوانی داستان‌ها و گزارش‌های حقیقی و مجازی روابط جنسی انسان را در برمی‌گیرد.[۱][۲]
شعر اروتیک
شعر اروتیک یا شعر شهوانی نوعی شعر است، که در آن با لحن بی‌پروا، به مسایل جنسی پرداخته می‌شود. مُجُون و خلاعت عذرا از دیگر اصطلاحات مترادف این نوع شعر است.[۳]
شعر اروتیک در ادبیات فارسی
در ادبیات فارسی از دیرباز شعر اروتیک رواج داشته، به‌طوری‌که ازرقی به دستور طغان‌شاه، کتاب الفیه و شلفیه را با تصاویری از نحوه ارتباط جنسی مرد و زن سرود.[۴] الفیه، به آلت تناسلی مرد و شلفیه به آلت تناسلی زن اشاره می‌کند.[۳] از جمله شاعران فارسی‌زبانی که دارای آثاری با محتوای اروتیک (هزل) هستند می‌توان از حکاک مرغزی،[۵] دهقان علی شطرنجی،[۶] طیان ژاژخای، حکیم کوشکی، حکیم شمس اعرج بخاری، فوقی یزدی، سوزنی سمرقندی، انوری، پوربها جامی، سراج قمری، عبید زاکانی و ایرج میرزا نام برد.[۳]
از هفت پیکر نظامی گنجوی می‌توان به عنوان شاهکاری شهوانی و نمونه‌ی درخشان صرفا اروتیک خالی از هرزه‌نگاری و رکیک‌نویسی ادب فارسی یاد کرد.[۷]
در آثار متاخر ادبیات فارسی فروغ فرخزاد به ویژه در دوره‌‌های نخست شاعری‌اش به بیان احساسات شهوانی پرداخته.[۸][۹]
از آثار اروتیک ادبیات داستانی فارسی پس از انقلاب ایران می‌توان به رمان فیس‌بوک (انتشارات ناکجا - ١٣٨٩) نوشته سبحان گنجی اشاره کرد. [۱۰]
Remove ads
جستارهای وابسته
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads