الفبای فرانسوی

الفبای فرانسوی، متشکل از ۲۶ حرف از الفبای لاتین، هم بزرگ و هم کوچک، به همراه پنج دایکریتیک و دو حرف ترکیبی است.

اسامی حروف

حرف	نام
A	/ɑ/
B	/be/
C	/se/
D	/de/
E	/ø/
F	/ɛf/
G	/ʒe/
H	/aʃ/
I	/i/
J	/ʒi/
K	/ka/
L	/ɛl/
M	/ɛm/
N	/ɛn/
O	/o/
P	/pe/
Q	/ky/
R	/ɛʁ/
S	/ɛs/
T	/te/
U	/y/
V	/ve/
W	‎/dubləve/ "double v"‎
X	/iks/
Y	‎/iɡʁɛk/ "i grec"‎
Z	/zɛd/

دایکریتیک‌ها

علائم دایکریتیک عمده عبارت‌اند از: اکسان اِگو (´)، اکسان گغَو (`) و اکسان سیغْکُنْفْلِکْس (ˆ)، تغِما (¨)، و سدیی(دندانه زیر حرف ç)c)). دایکتریتیک‌ها هیچ تأثیری بر ترتیب ابتدایی الفبایی ندارند.

• اکسان اِگو (é): بر روی یک e نشان از تلفظ‌شدن به صورت ai در انگلیسی بدون اتحاد دو صوت دارد. در زبان فرانسوی مدرن، معمولاً یک é زمانی به کار می‌رود که ترکیبی از e و یک حرف بی‌صدا مانند s'، در گذشته استفاده می‌شده است: écouter < escouter. این نوع اکسان، در زبان انگلیسی، acute accent نام دارد.
• اکسان گغو (à, è, ù): روی a یا u در وهلهٔ نخست برای تمییز کلمات متشابه‌الصوت است: à (به) در برابر a (دارد)، ou (یا) در برابر où (کجا). بر روی یک e نشان از تلفظ‌شدن به صورت /ɛ/ دارد. در زبان انگلیسی به این نوع اکسان، grave accent گویند.

• سیخکنفلکس (â, ê, î, ô, û): بر روی یک a، e یا o به ترتیب نشان از تلفظ به صورت‌های /ɑ/، /ɛ/ یا /o/ دارد. (تمایز میان a /a/ در برابر â /ɑ/ در بسیاری از لهجه‌ها در حال از بین‌رفتن است). اغلب نشان از حذف یک حرف مجاور دارد (معمولاً یک s یا یک حرف صدادار). هم‌چنین برای تمایز میان نویسه های هم صدا به کار می‌رود: du (ترکیب de و le) در برابر dû (اسم مفعول devoir به معنی «مجبور بودن به انجام عملی»؛ توجه شود که به این دلیل به صورت dû نوشته می‌شود که یک حرف e از کنارش برداشته شده است:deu).

منبع

• Wikipedia contributors, "French alphabet," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=French_alphabet&oldid=370913909 (accessed July 6, 2010).

پیوند به بیرون

• سه صدا که الفبای فرانسوی را تلفظ می‌کنند
• ویرایشگر آنلاین برای تایپ اکسان‌های فرانسوی