دستگاه بطنی

دستگاه بطنی مجموعه‌ای از چهار ساختار به هم مرتبط در مغز است که از مایع مغزی نخاعی پر شده و تا مجرای مرکزی طناب نخاعی ادامه می‌یابد.^[۱] آستر و پوشش بطن‌ها متشکل از غشایی اپیتلیوم مانند به‌نام اپندیموسیت است.^[۲] با بالا رفتن سن افراد، بطن مغز بزرگ‌تر و نورون‌ها از بین می‌روند.

موقعیت بطن‌های مغز (قسمت پررنگ) در نمایش ۳ بعدی

بطن مغز
شِمای رابطه بطن‌ها به سطح مغز.
طرحی از قالب حفره‌های بطنی، دید از بالا.
جزئیات
شناسه‌ها
لاتین	Ventriculi cerebri
MeSH	D002552
نورونیمز	2497
FMA	242787

لایه‌ها و مننژها

ساختار

درون مغز چهار بطن وجود دارد.

• بطن‌های طرفی یا جانبی (چپ و راست)
• بطن سوم
• بطن چهارم

چند مجرا یا فورامن وظیفه ارتباط میان بطن‌ها را بعهده دارند. دو بطن راست و چپ از راه سوراخ میان‌بطنی یا مونرو به داخل بطن سوم مرتبط بوده و بطن‌های سوم و چهارم هم توسط مجرای سیلویوس ^{Aqueduct of Sylvius} به هم راه دارند.

نام	از	به
سوراخ میان‌بطنی (مُنرُو)	بطن‌های طرفی	بطن سوم
مجرای سیلویوس	بطن سوم	بطن چهارم
دیافراگم میانی (ماژِندی)	بطن چهارم	فضای ساب آراکنوئید از راه سیسترنا مگنا
دیافراگم کناری چپ و راست (لوفکا)	بطن چهارم	فضای ساب آراکنوئید از طریق انباره (سیسترن) سیاهرگ بزرگ مغزی

کارکردها

جریان مایع مغزی نخاعی

بطن‌ها با مایع مغزی نخاعی (CSF) پر شده اند و وظیفه مهیاسازی بستری مرطوب و محل اتکا و مرزی بین مغز و نخاع و محدوده‌های استخوانی آنها را بعهده دارند.

کانال بین بطن سوم و بطن چهارم بسیار کوچک است که بدان معنی است که می‌تواند به راحتی مسدود شده، باعث فشار بالا در بطن‌های جانبی گردد که یک علت شایع هیدروسفالی شناخته می‌شود.

حفاظت از مغز

مغز و طناب نخاعی توسط مننژها، سه غشاء محافظ سخت شامه، عنکبوتیه و نرم شامه نگهبانی و نگهداری می‌شوند. مایع مغزی نخاعی در جمجمه و ستون فقرات حفاظت بیشتر و بستری شناور را فراهم می‌کند.^[۳]