بالاترین سوالات
زمانبندی
چت
دیدگاه
خداناباوری علمی
رد حقانیت دین و وجود خدا با دلایل علمی از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
Remove ads
خداناباوری علمی یا آتئیسم علمی، اندیشه رد وجود خدا و حقانیت دین، در نتیجه مطالعه علوم قدرتمند و مختلفِ نوین (معمولاً فیزیک، کیهان‌شناسی، زیست‌شناسی، زیست‌شناسی فرگشتی و نظریه فرگشت) است.
شرح خداناباوری علمی
این اندیشه بر خلاف ادیان که بر ایمان دینی استوارند، بر تحقیق و پژوهش علمی، جستجو در میان یافته‌های علمی، تفکر انتقادی و شک و تردید استوار است.[۱]
تفاوت عمده‌ای میان خداناباوری علمی و فلسفی وجود دارد. برهان‌هایی که ازطرف خداناباوران علمی مطرح می‌شوند، اغلب برگرفته از تحلیل و بررسی مطالب علمی و درک نظریه‌های فیزیک نوین و زیست‌شناسی فرگشتی است؛ و جدا از استدلال‌های فلسفی، تاریخی و اجتماعی است.[۱][۲] از استدلال‌های عقلانی و فلسفی‌ای که خداناباوران فلسفی مطرح می‌کنند، می‌توان به نبود شواهد تجربی برای موجودیت خدا(یان)،[۳][۴] برهان شر، برهان وحی‌های متناقض، رد مفاهیمی که قابل ابطال‌پذیری نیستند و برهان اختفای الهی اشاره کرد.[۳][۵]
بر اساس اندیشه خداناباوری علمی، دین پدیده‌ای خطرناک و مضر برای صلح و آینده بشریت است، که نه تنها نباید تحمل شود، بلکه باید در بحث با دینداران، مورد نقد و انتقاد قرار گیرد و با استناد به علم و استدلال‌های منطقی، افشا گردد. از دید خداناباوری علمی و همچنین خداناباوری نو، تأکید دین روی حاکمیت الهی، اندیشه مخربی است که نتیجه‌ای جز جزم‌اندیشی، تعصب و دگماتیسم ندارد؛ تاریخ نیز نشان داده‌است که بسیاری از جنگ‌ها و کشتارها در سرتاسر جهان، منشأ دینی داشته و به همین دلیل، می‌توان با رد کردن دین و جایگزینی‌اش با علم، به صلحی پایدار دست یافت.[۱][۲]
Remove ads
چهارسوار
خلاصه
دیدگاه
به‌گفتهٔ ریچارد داوکینز: «ما همه در مورد بسیاری از خدایانی که جوامع باور داشته‌اند خداناباوریم، برخی از ما فقط یک خدا پیش‌تر رفته‌اند.»[۶]
اندیشه خداناباوری علمی در سال‌های اخیر، رشد بسیاری در جوامع مختلف داشته، و چهار نفر بیشترین سهم را در رشد آن دارند: سم هریس، عصب‌شناس، ریچارد داوکینز، زیست‌شناس فرگشتی، کریستوفر هیچنز، منتقد دین و نویسنده و دنیل دنت، فیلسوف و نویسنده. این چهار نفر با انتشار کتاب‌های پرفروش خود، باعث رشد خداناباوری علمی و همچنین پدید آمدن خداناباوری نو در جهان شدند. پس از انتشار کتاب‌ها، آن‌ها در محل اقامت خصوصی هیچنز گرد هم آمده و به بحث پیرامون خداناباوری پرداختند. این رویداد ضبط، و به‌عنوان «چهارسوار» نام‌گذاری شد.[۷][۸][۹][۱۰] در «مناظرهٔ خدا» در سال ۲۰۱۰ با حضور کریستوفر هیچنز در مقابل دنیش دسوزا، از مجموعهٔ این چهار نفر به عنوان «چهار سوار ناآخرالزمان» نام برده شد.[۱۱] این عبارت به چهار سوار در مکاشفهٔ یوحنا اشاره دارد.[۱۲]
سوار پنجم
آیان حرصی علی، فعال سیاسی-اجتماعی، فمینیست و خداناباور (که کتابش کافر نیز در لیست پرفروش‌ترین‌های نیویورک تایمز قرار گرفت[۱۳])، نیز قرار بود به آن‌جا بیاید، اما در لحظه آخر مجبور به لغو آن شد. پس از مرگ هیچنز، در کنوانسیون جهانی خداناباوران سال، به حرصی علی لقب «سوار زن» داده شد.[۱۴]
Remove ads
جستارهای وابسته
- خداناباوری
- خداناباوری نو
- ناخداباوری
- خدانامهمدانی
- ندانمگرایی
- بی‌دینی
- همه‌خداباوری
- خداباوری
- خداباوری ندانمگرا
- اگزیستانسیالیسم بی‌خدا
- دادارباوری
- ناشناخت‌گرایی‌الهی
- چهارسوار
- ریچارد داوکینز
- سم هریس
- کریستوفر هیچنز
- دنیل دنت
- فهرست دانشمندان خداناباور
- جستارهای بی‌خدایی
- خداناباوری در ایران
- بی‌خدایی مارکسیست-لنینیستی
- رابطه علم و دین
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads