بالاترین سوالات
زمانبندی
چت
دیدگاه

دوست‌محمد معیرالممالک

عکاس و خوشنویس ایرانی دورهٔ قاجار از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد

دوست‌محمد معیرالممالک
Remove ads

امیر دوستمحمدخان معیرالممالک (۱۲۳۳ خورشیدی – ۱۲۹۱ خورشیدی) از رجال دورهٔ قاجار و داماد ناصرالدین‌شاه بود. اصالت و نسب او از خاندان معیرالممالک بود (از روستای ابرسج شهر بسطام)[۱] که منصب وزارت را از دوره صفوی تا دوره قاجار حفظ کرده بودند.

اطلاعات اجمالی امیردوستمحمد خان معیرالممالک, زادهٔ ...
Remove ads

زندگی

خلاصه
دیدگاه

بزرگترین پسر دوستعلی‌خان معیرالممالک نظام‌الدوله و ماه نساء خانم دختر آقا علی اکبر پیشخدمت مازندرانی (پیش‌خدمت فتحعلی‌شاه) بود.[۲] او در ده سالگی با عصمت‌الدوله دختر ناصرالدین شاه از تاج‌الدوله (دختر سیف‌الله میرزا پسر فتحعلی شاه) ازدواج کرد.[۳] پس از وفات پدر چون رغبتی به کار دولتی نداشت، مشاغل پدری خاندان معیرالممالک، که از زمان شاه سلطان حسین صفوی متصدی ضرابخانه بودند، را نپذیرفت[۴] و از این رو ناصرالدین شاه خزانه داری را به امین السلطان و عیارزنی مسکوکات را به امین الضرب واگذار کرد. پس از وفات مادرش بدون اجازه شاه به کربلا رفت و از راه فروش اموال پدری در کربلا مخارج سفر را بدست آورد و از راه مصر راهی اروپا شد. ناصرالدین شاه برای ترغیب معیرالممالک به بازگشت به ایران و دلجویی از او، او را به نمایندگی ایران در مراسم گشایش کانال سوئز برگزید، ولی معیرالممالک بی‌اعتنا به فرمان شاه یکسر به پاریس رفت و تا سه سال بعد و هنگامی که با پادرمیانی همسرش عصمت الدوله مورد عفو شاه قرار نگرفت، به ایران بازنگشت.[۵]

معیرالممالک به پرورش قوش علاقه‌مند بود و در غالب شکارها ناصرالدین شاه را همراهی می‌کرد[۶] و مظفرالدین شاه به وی علاقه و التفات بخصوص داشت.[۷] اقامتگاه زمستانی او، مهرآباد بود و سکونتگاه تابستانی او باغ فردوس.[۸] خط نستعلیق و شکسته را به خوبی می‌نوشت و نمونه‌های ارزشمندی از خط خطاطان قدیم ایران گردآورده بود. به نقاشی علاقه داشت و در فن سیاه قلم چیره‌دست بود.[۹] در سفر سوم ناصرالدین شاه، ادیسن یک دستگاهِ فونوگراف به شاه هدیه داد. دوستمحمد خان در آن هنگام تنها کسی در ایران بود که طرز کار دستگاه را می‌دانست و فونوگراف را برای شاه به کار می‌انداخت. پس از چندی خود نیز دو دستگاه فونوگراف خریداری کرد و از آن‌جا که با هنرمندان عصر، مراوده و آشنایی داشت، شروع به ضبط آواز و ساز خوانندگان و نوازدگان همعصر خود کرد. او صدای هنرمندان بسیاری از جمله آقا حسینقلی، نایب اسدالله، میرزاحبیب سماع حضور و میرزا محمدصادق سرورالملک را بر روی استوانه‌های فونوگراف ضبط کرد. تعدادی زیادی از استوانه‌های معیرالممالک در سال ۱۳۳۸ توسط ساسان سپنتا بازیابی و ضبط شد. برخی از این نواها، تنها مدارک صوتی به‌جا مانده از آن هنرمندان است.[۱۰] معیرالممالک در باغ معیر، عکاسخانه و نجارخانه‌ای مجهز داشت و میز و قفسه و صندلی‌های کتابخانه‌اش را خود ساخته بود.[۱۱] امین‌السلطان با معیرالممالک دوستی داشت و به‌این سبب امتیاز تلفن را به نام او صادر کرد.[۱۱] اندکی پس از وفات عصمت الدوله در سال ۱۳۲۱ هجری قمری، دوستمحمدخان به بیماری صعب العلاجی مبتلا گشت، به پیشنهاد پزشکان برای درمان به اروپا رفت و برای تأمین مخارج، امتیاز تلفن را فروخت. معالجات اطبای پاریس و لندن سودی نداشت و بیمار به امید بهبودی راهی ادسا شد تا تحت معالجهٔ طبیبی نام‌آور از اهالی آن شهر قرار گیرد. معالجات طبیب بی‌ثمر بود و معیرالممالک در سال ۱۳۳۱ هجری قمری در ادسا درگذشت. جنازهٔ او را برای دفن در امامزاده حمزه (در ضلع شرقی شاه عبدالعظیم) به ایران حمل کردند.[۱۲] معیرالممالک از تنها همسر خود عصمت الدوله صاحب چهار فرزند شد:

  1. عصمت‌الملوک معیری، همسر میرزا حسن مستوفی‌الممالک
  2. دوستعلی‌خان معیرالممالک
  3. فخرالتاج معیری، که در سفر ادسا همراه پدر بود، سال‌ها در اروپا زندگی کرد و بدون فرزند درگذشت
  4. دوستمحمدخان اعتصام‌الدوله
Remove ads

نگارخانه

Remove ads

پانویس

منابع

پیوند به بیرون

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads