رشیدالدین وطواط

رشیدالدین وطواط (۱۰۸۸–۱۱۸۲م) (نسب: محمد بن محمد بن عبدالجلیل) از نسل عمر بن خطاب (۵۸۲-۶۴۴ میلادی)، ادیب، نویسنده، شاعر و زبان‌شناس بلخی ایرانی در سدهٔ ششم هجری بود که به فارسی و عربی اثر می‌آفرید.^[۱] همدوره با خوارزمشاهیان و دبیر دیوان اتسز خوارزمشاه بود. برای اندام کوچکش به او لقب وطواط (به معنای خفاش یا نوعی پرستو) دادند.^[۲] رشید از شاهان خوارزمی، آتسز و ارسلان و تکش را درک کرد.^[۳]

در موقعی که سلطان سنجر، هزارسف را محاصره کرده بود، انوری شاعر در خدمت وی بود. این دوبیتی نوشت و در شهر انداختند:

ای شاه همه ملک زمین حسبْ تراست		وز دولت و اقبال جهان کسب تراست
امروز به یک حمله هزارسف بگیر		فردا خوارزم و صد هزار اسب تراست

وطواط در هزارسف بود و در پاسخ این بیت نوشت و با تیر برای آن‌ها بینداخت:

ای شه که به جامت می صافی است نه دُرد		اعدای تو را ز غصه خون باید خورد
گر خصم تو ای شاه شود رستم گُرد		یک خر ز هزاراسب تو نتواند برد

چون سلطان سنجر پس از رنج و سختی بسیار شهر را فتح کرد، سوگند خورد که اگر به وطواط دست یابد، وی را هفت پاره کند. وطواط مدت‌ها فراری بود و به دنبال شفیعی که شفاعتش کند تا این که منتجب‌الدین بدیع‌الکتاب رئیس دیوان انشا توانست موجب عفو وی توسط سلطان سنجر شود.^[۴]

زمانی که وطواط در سنین نزدیک به هشتاد سالگی بود، تکش در خوارزم به تخت پادشاهی نشست و وطواط را در یک تخت روان به خدمتش آوردند. وطواط گفت که به دلیل کهولت سن تنها به گفتن یک رباعی برای تبرک بسنده می‌کند. رباعی این است^[۵]:

جدت ورق زمانه از ظلم بشست		عدل پدرت شکستها کرد درست
ای بر تو قبای سلطنت آمده چست		هان تا چه کنی که نوبت دولت توست

میان رشید وطواط و جارالله زمخشری، ادیب و متکلم و مفسر بزرگ قرن ششم، دوستی و مباحثه و مکاتبه بوده‌است و آن دو مباحثاتی بر سر مسائل لغوی و ادبی داشته‌اند.

علاوه بر دیوان شعر، منشآت فارسی رشید وطواط که مجموعه‌ای است از رسائل سلطانی و اخوانی، حدائق السحر فی دقایق الشعر در بدیع و صنایع شعری و فصل الخطاب من کلام عمر بن الخطاب ، تحفه الصدیق الی الصدیق من کلام ابی بکر الصدیق، انس اللهفان من کلام عثمان بن عفان ، نثر اللآلی من کلام امیرالمؤمنین علی و مجموعه رسائل عربی وی نیز معروف است.

دیوان این شاعر که مشتمل بر ۸۵۶۳ بیت و شامل قصاید ، ترجیعات ، ترکیبات ،یک قصیده مسمط مصنوع، غزلیات ، مقطعات و رباعیات است در آذرماه ۱۳۳۹ هجری شمسی از سوی کتابفروشی بارانی به طبع رسیده‌است و از آنجا که دیوانش را قریب دوازده هزار بیت نوشته‌اند، چاپ مذکور در بردارنده تمامی اشعار این شاعر نیست. این چاپ مشتمل بر مقدمه‌ای درباره زندگی و شرح احوال شاعر و مطالب برخی از تذکره نویسان (غیر ازمواردی که مرحوم عباس اقبال آشتیانی در مقدمه کتاب حدایق السحرفی دقایق الشعر نوشته‌اند) و نیز تألیفات رشید وطواط و معرفی نسخ در دسترس مصحح می‌باشد. آنچنان که مصحح نیز در مقدمه دیوان متذکر شده‌اند، اکثر نسخ در دسترس ایشان نسخه‌هایی است که پس از قرن یازدهم کتابت گردیده است.^[۶]

آثار

• حدائق السحر فی دقائق الشعر
• ابکار الافکار فی الرسائل و الاشعار
• عرائس الخواطر و نفائس النوادر
• دیوان فارسی (با بیش از ۸۵۰۰ بیت)
• دیوان عربی
• نثر اللئالی (مطلوب کل طالب من کلام امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب)
• لطایف الامثال و طرایف الاقوال (شرح فارسی ۲۸۱ مَثَل عربی).
• مجموعه رسائل عربی
• فصل الخطاب
• انس اللهفان
• جواهر القلائد و زواهر الفرائد (فرائد القلائد)
• لغت فارسی منظوم موسوم به حمد و ثنا
• درر غرر
• تحفة الصدیق الی الصدیق من کلام ابی بکر صدیق

و ۱۱ رساله و مجموعه، صدکلمه‌ای از سخنان خود به عربی.