سبک‌های یادگیری

سبک‌های یادگیری به طیف وسیعی از نظریه‌های مورد اختلاف و بحث‌برانگیز اشاره دارد که به دنبال توضیح تفاوت‌ها در یادگیری افراد است.^[۱] این نظریه‌ها این گزاره مشترک را دارند که می‌توان انسانها را طبق " سبک " یادگیری طبقه‌بندی کرد، اما در نحوه تعریف، طبقه‌بندی و ارزیابی سبکهای ارائه شده تفاوت دارند. یک مفهوم مشترک این است که افراد در نحوه یادگیری متفاوت هستند.^[۲]

نمای کلی مدل‌ها

مدل‌های مختلفی از یادگیری وجود دارد.^{[۱] : 166–168} چند مدل در زیر شرح داده شده‌است.

مدل دیوید کلب

1. سازگار = تجربه عینی+ آزمایش فعال: قوی در انجام «عملی» کاربردی (به عنوان مثال، فیزیوتراپی)
2. همگرا = مفهوم سازی انتزاعی + آزمایش فعال: قوی در کاربرد «عملی» نظریه‌ها (به عنوان مثال مهندسین)
3. واگر = تجربه بتنی + مشاهده بازتابی: قوی در توانایی تخیل و بحث و گفتگو (به عنوان مثال، مددکاران اجتماعی)
4. همگون‌ساز= مفهوم سازی انتزاعی + مشاهده بازتابی: قوی در استدلال استقرایی و خلق نظریه‌ها (به عنوان مثال، فلاسفه)

مدل پیتر هانی و آلن مامفورد

1. فعال
2. بازتابنده
3. نظریه‌پرداز
4. عملگرا

اشکال یادگیری

والتر بورک باربه و همکارانش سه شکل یادگیری را پیشنهاد کردند (که اغلب معروف با نام اختصاری VAK شناخته می‌شوند):^[۳]

1. شکل تجسمی
2. شکل شنیداری
3. شکل جنبشی

توصیفات روشهای یادگیری

دیداری	جنبشی/لمسی	شنوایی
تصویر	حرکات ایما و شاره	شنیدن
شکل	حرکات بدن	ریتم
مجسمه‌سازی	دستکاری در شی	لحن
نقاشی	موقعیت‌یابی	نواها

مدل VAK / VARK نیل فلمینگ

1. آموزش تصویری
2. یادگیری شنوایی
3. یادگیری بدنی
4. یادگیری اجتماعی