شهاب ترشیزی

میرزا عبدالله شهاب ترشیزی پسر میرزا حبیب‌الله؛ معروف به شهاب ترشیزی نام شاعر طنزگوی مشهور ایرانی در سدهٔ دوازدهم قمری در دورهٔ زندیه و اوایل دورهٔ قاجار است که در ترشیز (کاشمر کنونی) متولد شد.^[۱]^[۲] وی بر اثر بد رفتاری‌های حاکم ترشیز یعنی مصطفی‌قلی‌خان از دودمان میش‌مست؛ ترشیز را به قصد شیراز ترک کرد و سپس چندسالی در سلطان‌آباد (اراک کنونی) به سر برد و در سال ۱۱۹۷ اندکی پس از مرگ کریم خان زند از راه اصفهان به خراسان و سپس ترشیز بازمی‌گردد.

مرا مسکن اصل ترشیز بود		در آن جایگه عزتی نیز بود
پدر بر پدر جمله از دیرگاه		همه صاحب منصب و عزوجاه

نمونه اشعار

حبذا خاکی که چون من گوهری را معدن است		مرحبا بومی که چون من بلبلی را گلشن است