شهریار چهارم پادوسپانی

برای حاکم باوندی با همین نام، شهریار چهارم را ببینید.

استندار نصیرالدوله شهریار چهارم سی‌امین فرمانروای دودمان پادوسپانیان بود که میان سال‌های ۷۱۷ تا ۷۲۵ هجری در رویان و رستمدار حکومت داشت. او برخلاف استنداران، دارای استقلال نظامی بوده و از ایلخانان معاصر حساب نمی‌برد و دائماً در حال لشکرکشی و جمع اموال و خزائن بود. او کلارستاق را آباد کرده، در آن بازار و سرای ساخت. شهریار بیشتر اوقات به جانب گیلان و دیلمان لشکر می‌فرستاد و سه نوبت با اشکور و اشکوریان جنگ کرد و ولایت دیلم را بتصرف خود درآورد.^[۱] شهریار با لشکرکشی به گیلان، گرجیان، دیلمان و اشکور، موجب آبادانی قلمروش شد و تا تمیجان در قلمرو او بود.
شهریار همچنین با باوندیان در مازندران خصومت داشت؛ زیرا شاه کیخسرو باوندی تحت‌الامر ایلخانان بود. این در حالی بود که ملکان باوندی و پادوسپانی از دیرباز خویشاوند بوده و متحد به‌شمار می‌آمدند. پس از آن که ایلخانان تصمیم به تصرف مازندران کردند، شاه کیخسرو مجبور شد به دربار شهریار چهارم روی آورد و اینچنین لشکریان رویانی به ملک مازندران آمده و در مقاومت علیه مغولان کمک کردند. پس از آن شاه کیخسرو وساطت کرد تا شهریار با فرماندهٔ ترک، امیر تالش چوبانی، دیدار و گفتگو کند. پیش از آن شهریار با هیچ ترکی دیدار نداشته و این موجب تعجب مردم شد.
شهریار در سال هشتم حکومت با برادرش تاج‌الدوله زیار درگیر شد و در این میانه برادرزاده‌اش، جلال‌الدوله اسکندر، او را به قتل رساند.

استندار رویان و رستمدار
سلطنت	۷۱۷ تا ۷۲۵ هجری
پیشین	شمس‌الملوک محمد
جانشین	تاج‌الدوله زیار
دودمان	پادوسپانیان
پدر	کیخسرو پادوسپانی