مؤیدالدوله

با ابوشجاع بویه اشتباه نشود.

بویهٔ دیلمی ملقب به مؤیدالدوله و مُکَنّیٰ به ابومنصور پسر سوم رکن‌الدوله حسن و از امیران آل بویه در ری، همدان و اصفهان بود. وی در این دوران از مشورت‌های وزیر با کفایت خود صاحب بن عباد بهره برد. دوران پادشاهی وی از ۳۶۶ تا ۳۷۲ ه‍.ق. از جانب عضدالدوله و پس از آن تا هنگام فوتش در ۳۷۳ ه‍.ق. به طور مستقل ادامه داشت.^[۱]

مؤیدالدوله ابومنصور بویهٔ دیلمی
سکهٔ مؤیدالدوله
امیر گرگان
سلطنت	۹۸۱–۹۸۳ م.
پیشین	سمت ایجاد نشده بود
جانشین	فخرالدوله دیلمی
امیر طبرستان
سلطنت	۹۸۰–۹۸۳ م.
پیشین	سمت ایجاد نشده بود
جانشین	فخرالدوله دیلمی
امیر ری (جبال)
سلطنت	۹۷۷–۹۸۳ م.
پیشین	فخرالدوله دیلمی
جانشین	فخرالدوله دیلمی
امیر همدان
سلطنت	۹۷۶–۹۸۳ م.
پیشین	رکن‌الدوله دیلمی
جانشین	فخرالدوله دیلمی
درگذشته	۹۸۳ م.
نام کامل لقب: مؤیدالدوله کنیه: ابومنصور نام کوچک:بویه
پدر	رکن‌الدوله دیلمی