بالاترین سوالات
زمانبندی
چت
دیدگاه
منوچهر آتشی
زبانشناس، مترجم، نویسنده، شاعر، و ژورنالیست ایرانی از ویکیپدیا، دانشنامه آزاد
Remove ads
منوچهر آتشی (۲ مهر ۱۳۱۰، دهرود شهرستان دشتستان استان بوشهر – ۲۹ آبان ۱۳۸۴، تهران) شاعر، روزنامهنگار و مترجم معاصر ایرانی بود. او یکی از افراد حلقه ادبی موج ناب[۱] و دانشآموخته ادبیات انگلیسی بود.[۲]
Remove ads
زندگی
منوچهر آتشی در ۲ مهر ۱۳۱۰ در دهرود در شهرستان دشتستان در استان بوشهر به دنیا آمد. خانوادهٔ وی از کُردهای زنگنهٔ منطقهٔ کرمانشاه بودند که در حدود ۴ نسل پیش به جنوب ایران مهاجرت کرده بودند. نام جد وی «آتشخان زنگنه» بود و به همین دلیل نامخانوادگی وی «آتشی» انتخاب شد. پدر منوچهر آتشی فرد باسوادی بود و بهدلیل علاقه سرگرد اسفندیاری که در جنوب به رضاخان کوچک مشهور بود به وی، او را به بوشهر انتقال داد و کارمند ادارهی ثبتاحوال بوشهر شد.[۳]
Remove ads
سبک شعری
منوچهر آتشی در اواخر دههٔ ۳۰ با کتاب شعر آهنگ دیگر, در شعر معاصر به تجربهای تازه دست میزند. او با کشف و شهود در طبیعت جنوبی و وحشی بهنوعی خشونت غریزی در شعر دست مییابد. اما آنچه خشونت شعری آتشی را از عنصر خشونت آشفته و غیرمنسجم برخی از شاعران قبل و بعد از خودش (مثلاً از نصرت رحمانی یا کیومرث منشیزاده) متمایز میکند بهجز حضور «جنوب»، لحن حماسی آن است.[۴]
در دهههای ۳۰ و ۴۰ و ۵۰ شعرهای او شعر کویر است و عناصر طبیعی این کویر حماسه و خشونت را با هم میآمیزد. گذشته از آن، عشق و امید و آرزو نیز خود را به این طبیعت جنوبی غرق میکند و احساس تنها در مثلث خشونت - حماسه - جنوب چهره نشان میدهد.[۵] آتشی بر شاعران بسیاری در ایران تأثیر گذاشتهاست و نیز شاعران بسیاری را تربیت کرده است. در همین زمینه محمدعلی بهمنی در غزلی تأکید میکند:
تو آتشی و تمام من از تو شعلهور است/ نه من، که روشنی نسلم از شماست هنوز
شاید معروفترین شعر او ظهور (معروف به عبدوی جط) باشد.
Remove ads
مرگ
منوچهر آتشی یکشنبه ۲۹ آبان ۱۳۸۴ بر اثر ایست قلبی در سن ۷۴ سالگی در بیمارستان سینا تهران درگذشت و در بندر بوشهر به خاک سپرده شد. وی چند روز قبل از مرگش در مراسم چهرههای ماندگار به عنوان چهره ماندگار ادبیات معرفی شده بود.[۶]
آثار
مجموعههای شعر:[۷]
- آهنگ دیگر ۱۳۳۸
- آواز خاک ۱۳۴۶
- دیدار در فلق ۱۳۴۸
- بر انتهای آغاز ۱۳۵۰
- گزینه اشعار ۱۳۶۵
- وصف گل سوری ۱۳۷۰
- گندم و گیلاس ۱۳۷۱
- زیباتر از شکل قدیم جهان ۱۳۷۶
- چه تلخ است این سیب ۱۳۷۸
- خلیج و خزر ۱۳۸۰
- باران برگ زوق: دفتر غزلها ۱۳۸۰
- اتفاق آخر ۱۳۸۰
- حادثه در بامداد ۱۳۸۰
- ریشههای شب ۱۳۸۴
- غزل غزلهای سورنا ۱۳۸۴
ترجمه:
- فونتامارا (اینیاتسیو سیلونه) ۱۳۴۷
فیلمشناسی
نمونه اشعار
حس میکنم
نیش ستاره را
در چشمم
طعم ستاره را
در دهانم
و طعم یک کهکشان تنهایی را
در جانم
منابع
کتابشناسی
پیوند به بیرون
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads