بالاترین سوالات
زمانبندی
چت
دیدگاه
پارتیزان‌های یوگسلاوی
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
Remove ads
پارتیزان‌های یوگسلاوی،[note ۱] یا ارتش آزادیبخش ملی، رسماً ارتش آزادیبخش ملی و گروه‌های پارتیزانی یوگسلاوی، نیروهای مقاومت ضدفاشیسم به رهبری اتحادیه کمونیست‌های یوگسلاوی در برابر نیروهای محور (عمدتاً آلمان نازی) در یوگسلاوی اشغالی در طول جنگ جهانی دوم بودند. پارتیزان‌ها به رهبری یوسیپ بروز تیتو به عنوان موثرترین جنبش مقاومت اروپا علیه نیروهای محور در طول جنگ جهانی دوم در نظر گرفته می‌شوند.[۱۰][۱۱]
.svg)
پارتیزان‌ها که در ابتدا نیروهای جنگ چریکی بودند، در ادامه به یک نیروی رزمی بزرگ تبدیل شدند که به مرور وارد جنگ کلاسیک شدند، تعداد آنها در اواخر سال ۱۹۴۴ به حدود ۶۵۰۰۰۰ نفر رسید و در چهار ارتش میدانی و ۵۲ لشکر سازماندهی شدند. اهداف اصلی اعلام شده پارتیزان‌ها آزادسازی سرزمین‌های یوگسلاوی از نیروهای اشغالگر و ایجاد یک دولت سوسیالیستی فدرال و چند قومیتی در یوگسلاوی بود.
پارتیزان‌ها به ابتکار تیتو در پی تهاجم به یوگسلاوی در آوریل ۱۹۴۱ سازماندهی شدند و پس ازعملیات بارباروسا در ژوئن همان‌سال، مبارزات چریکی فعالی را علیه نیروهای اشغالگر آغاز کردند. در ماه ژوئیه یک قیام در صربستان به راه افتاد که بعداً چتنیک‌ها به رهبری دراژا میهایلوویچ به آن ملحق شدند که منجر به ایجاد جمهوری اوژیتسه شد. نیروهای محور در پاسخ به آنها یک سری حملات انجام داد اما نتوانست پارتیزان‌های بسیار متحرک و رهبری آنها را به‌طور کامل نابود کند. در اواخر سال ۱۹۴۳، نیروهای متفقین حمایت خود را از میهایلوویچ به تیتو تغییر دادند، و پارتیزان‌ها در کنفرانس تهران به رسمیت شناخته شدند. در پاییز ۱۹۴۴، پارتیزان‌ها و ارتش سرخ شوروی پس از عملیات بلگراد، این شهر آزاد کردند. در پایان جنگ، پارتیزان‌ها کنترل کل کشور و همچنین تریسته و کرنتن را به دست گرفتند. همچنین پس از جنگ، پارتیزان‌ها در ارتش خلق یوگسلاوی در جمهوری فدرال سوسیالیستی یوگسلاوی که تازه تأسیس شده بود، سازماندهی شدند.
Remove ads
نام
از این جنبش در طول جنگ پیوسته به عنوان «پارتیزان» یاد می‌شد. با این حال، به دلیل تغییرات مکرر در اندازه و سازماندهی مجدد ساختاری، پارتیزان‌ها در طول تاریخ خود چهار نام رسمی کامل داشتند:
- گروه‌های پارتیزانی آزادیبخش ملی یوگسلاوی (ژوئن ۱۹۴۱ - ژانویه ۱۹۴۲)
- پارتیزان آزادیبخش ملی و ارتش داوطلب یوگسلاوی (ژانویه - نوامبر ۱۹۴۲)
- ارتش آزادیبخش ملی و گروه‌های پارتیزانی یوگسلاوی (نوامبر ۱۹۴۲ - فوریه ۱۹۴۵).
- ارتش یوگسلاوی - در ۱ مارس ۱۹۴۵، ارتش آزادیبخش ملی به نیروهای مسلح منظم یوگسلاوی تبدیل شد و نام آن بر این اساس تغییر یافت.
اندکی قبل از پایان جنگ، در مارس ۱۹۴۵، تمامی نیروهای مقاومت به نیروهای مسلح منظم یوگسلاوی سازماندهی و به ارتش یوگسلاوی تغییر نام دادند. این نام تا سال ۱۹۵۱ رسمیت داشت و سرانجام به ارتش خلق یوگسلاوی تغییر نام داد.
Remove ads
تعداد پارتیزان‌ها در مناطق یوگسلاوی
Remove ads
تلفات
پارتیزان‌ها علیرغم موفقیت خود در طول جنگ متحمل تلفات سنگینی شدند. جدول، تلفات پارتیزان‌ها، طی ۷ ژوئیه ۱۹۴۱ تا ۱۶ مه ۱۹۴۵ را نشان می‌دهد: [۱۵]
به گفته ایوو گلدشتاین، ۸۲۰۰۰ صرب و ۴۲۰۰۰ کروات به عنوان مبارزان پارتیزان کشته شدند.[۱۶]
به گفته ولادیمیر ددیجر، بیش از ۴۰۰۰۰ اثر شعر عامیانه از پارتیزان‌ها الهام گرفته شده‌است. [۱۷]
- Serbo-Croatian, Macedonian, Slovene: Partizani, Партизани
یادداشت
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads