بالاترین سوالات
زمانبندی
چت
دیدگاه
کارگاه نمایش
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
Remove ads
کارگاه نمایش تشکلی تئاتری است که در ۱۴ خرداد سال ۱۳۴۸[۱] به پیشنهاد رضا قطبی که می‌خواست محیطی آزاد برای تئاتر به وجود بیاورد، و با همیاری ایرج انور، بیژن صفاری، بیژن مفید، آربی اوانسیان،[۲][۳] داوود رشیدی و عباس نعلبندیان تأسیس شد. کارگاه زیر نظر رادیو تلویزیون ملی ایران به مدیریت بیژن صفاری بود اما اداره امور کارگاه برعهده عباس نعلبندیان بود. نعلبندیان به عنوان نویسنده، مدیر داخلی و عضو شورا در کارگاه نمایش مشغول به کار شد.[۴] کارگاه نمایش از اواسط مرداد سال ۱۳۴۸ کار خود را با نمایش ادیپ شهریار اثر سوفوکل به کارگردانی شهرو خردمند و پژوهشی ژرف و سترگ … به نویسندگی عباس نعلبندیان و کارگردان آربی اوانسیان آغاز کرد.[۵] کارگاه نمایش با هدف «کمک به نویسندگان، بازیگران، کارگردانان و طراحان برای خودآزمایی‌ها و تجربه‌هایی خارج از محدودیت‌های متداول حرفهٔ نمایش» آغاز به کار کرد[۴] و بسیاری از بازیگران و علاقه‌مندان تئاتر در این کارگاه تجربه اندوخته‌اند.[۳]
از جلو و از راست:
- ردیف اول: بیژن مفید(نویسنده، کارگردان و بازیگر)، خسرو شکری(سرایدار)، محمد نوازی( بازیگر)، بیژن صفاری(سرپرست کارگاه نمایش، آرشیتکت، نقاش و طراح)، فریدون آو(نقاش و طراح)، علیرضا مجلل(بازیگر)، محمد شریفی(سرایدار)، ولی کشاورز(سرایدار)
- ردیف دوم: هوشنگ توکلی(بازیگر)، نسرین رهبری(بازیگر)، فریده سپاه منصور(بازیگر)، صدرالدین زاهد(بازیگر)، سوسن تسلیمی(بازیگر)، لرتا هایراپطیان(بازیگر)، پرویز پورحسینی(بازیگر)، محمدباقر غفاری(بازیگر)
- ردیف سوم: فردوس کاویانی(بازیگر)، جمیله ندایی(بازیگر)، رضا رویگری(بازیگر)، شهناز صاحبی(بازیگر)، فریدون یوسفی(بازیگر)، فهیمه راستکار(بازیگر)، مهین جهانبگلو(تجدّد) (نویسنده)، آربی اُوانسیان(کارگردان و طراح)
- ردیف چهارم: محمدمهدی ستوده (مدیر تهیه)، اکبر رحمتی(بازیگر)، شاهرخ الهی (مدیر تهیه)، مرتضی اردستانی(بازیگر)، محمد ژیان(بازیگر و دستیار مدیر داخلی کارگاه نمایش)، میترا قمصری(منشی کارگاه نمایش و بازیگر)
- ردیف آخر: رضا قاسمی(نویسنده و بازیگر)، رضا ژیان(بازیگر)، شکوه نجم آبادی(بازیگر)، عباس نعلبندیان(نویسنده و مدیر داخلی کارگاه نمایش)، علی جاویدان(بازیگر)، اسماعیل خلج(نویسنده، کارگردان و بازیگر)
کارگاه نمایش، با گروهی متشکل از بازیگران جوان و پویا و کارگردانی آوانگارد کسانی چون آربی اُوانسیان موج جدیدی در اجراهای تئاتری دههٔ پیش از پیروزی انقلاب به وجود آورد. عباس نعلبندیان نیز در بطن این حرکت تحول‌ساز سهم عمده‌ای داشت.[۴]
Remove ads
گروه‌های کارگاه نمایش
خلاصه
دیدگاه
در کارگاه نمایش سه گروه تشکیل شد.
- گروه تئاتر کوچه
- گروه تئاتر تجربی (شهرو خردمند و ایرج انور)
- گروه بازیگران شهر[۶]
- گروه تاتر اهریمن (آشور بانی پال) (نیازمند مرجع)
«گروه بازیگران شهر» به سرپرستی آربی اوانسیان، گروهی بود که عباس نعلبندیان هم در آن فعالیت می‌کرد. سه گروه دیگر هم توسط ایرج انور و شهرو خردمند، اسماعیل خلج و آشور بانی‌پال بابلا اداره می‌شد و افرادی مانند محمد صالح‌علاء در کارگاه اجراهایی داشتند که یکی از آنها اسکی روی آتش بود. دومین نمایشی که در کارگاه اجرا شد نمایش «پژوهشی ژرف و سترگ و نو در سنگواره‌های دوره بیست و پنجم زمین‌شناسی یا چهاردهم، بیستم و … فرقی نمی‌کند» از عباس نعلبندیان و به کارگردانی آربی اوانسیان بود. عباس نعلبندیان در سال ۱۳۴۸ به عنوان مدیر و عضو شورا در کارگاه نمایش مشغول به کار شد. در دوره مدیریت او بیش از ۵۰ اثر در کارگاه نمایش اجرا شد و خود او در این سال‌ها چندین نمایشنامه و قصه نوشت و آثاری را هم به زبان فارسی ترجمه کرد.[۷]
کارگاه نمایش ساختمانی اجاره‌ای هشتادمتری داشت دارای شش-هفت اتاق به آدرس چهار راه یوسف‌آباد (تقاطع جمهوری و حافظ کنونی) خیابان شاه (جمهوری کنونی) کوچه کلانتری پلاک ۲۷۱ که پیش از آن کلاس‌های خانم جانبازیان در آن برگزار می‌شد.[۱] گشایش کارگاه در پی جشن‌های هنر شیراز بود.[۱] در بروشورهای کارگاه هدف تأسیس آن کمک به نویسندگان بازیگران، کارگردانان و طراحان برای خودآزمایی و تجربه‌هایی خارج از محدودیت‌های متداول حرفه نمایش عنوان شده‌است.[۱] پس از اجرای نمایش‌های «شهر قصه» بیژن مفید و «پژوهش ژرف و …» عباس نعلبندیان جمعی اساسنامه اولین هسته تئاتر تجربی ایران را آماده کردند.[۱] در آغاز گشایش کارگاه بیژن صفاری به سمت دبیر شورا، آربی اوانسیان، عباس نعلبندیان و ایرج انور به‌عنوان اعضای شورا به مدیریت کارهای نمایشی پرداختند.[۱] فریدون رهنما و خجسته کیا نیز در تأسیس گارگاه نقش مهم و راهبردی داشتند.[۱] کارگاه در مدت ده سال فعالیت خود حدود هفتاد اجرا نگارش بیست و چهار نمایشنامه و تعدادی برنامه‌های فرهنگی نظر نمایشگاه نقاشی اجرای موسیقی نمایش فیلم و شرکت در جشنواره‌های بین‌المللی تئاتر را در کارنامه داشت.[۱] کارگاه در سال ۵۷ آخریش نمایش خود را به نام «چاه» نوشته داود دانشور به کارگردانی رضا قاسمی را به روی صحنه برد.[۱] کارگاه نمایش در آخرین سال‌های فعالیت خود بر اثر فضای ملتهب سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ و جدایی برخی از اعضایش با رکود مواجه شد و بر اثر انتقادها و حسادت‌های دیگر گروه‌های تئاتری و فضای حاصل از انتقلاب از ادامه کار بازماند.[۱]
Remove ads
نمایش‌ها
پیوند به بیرون
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads