بالاترین سوالات
زمانبندی
چت
دیدگاه
اکتساب زبان
از ویکیپدیا، دانشنامه آزاد
Remove ads
اکتساب زبان یا تحصیل زبان (به انگلیسی: Language acquisition) به فرایند پیچیدهٔ ایجاد و گسترش توان زباندانی، سخنگویی، و تکلم در انسان گفته میشود.

پدیدهٔ پراهمیت اکتساب زبان توسط کودکان از جملهٔ مهمترین زمینههای پژوهشی در دانش امروزین و گسترهٔ زبانشناسی بهشمار میآید. مطالعات زبانشناسان نشان میدهد که تحصیل و دریافت زبان، انسان را به سامانهٔ ذهنیِ قواعد و دستورها زبانی مجهز مینماید تا با استفاده از آن اشخاص قادر باشند باهم صحبت نموده، و منظور یکدیگر را ادراک کنند.[۱]
Remove ads
نظریههای اصلی اکتساب زبان
خلاصه
دیدگاه
در میان پژوهشهای مربوط به اکتساب زبان، نظریههای گوناگونی برای تبیین چگونگی یادگیری زبان توسط انسان ارائه شدهاند. هر یک از این نظریهها از دیدگاهی متفاوت به فرایند رشد زبانی مینگرند و بر جنبهای خاص از آن تأکید دارند. مهمترین آنها عبارتاند از نظریهٔ فطری، نظریهٔ رفتاری، نظریهٔ شناختی و نظریهٔ تعاملگرا.
نظریهٔ فطری (چامسکی)
نظریهٔ فطری بر این باور است که انسان دارای یک توانایی ذاتی برای یادگیری زبان است. نوآم چامسکی با معرفی مفهوم «ابزار فراگیری زبان» (به انگلیسی: Language Acquisition Device یا به اختصار LAD) و ایدهٔ «دستور جهانی» (Universal Grammar) بیان کرد که ساختارهای زبانی در مغز انسان بهصورت فطری وجود دارند و کودک با قرار گرفتن در معرض زبان، این ساختارها را فعال میکند.
نظریهٔ رفتاری (اسکینر)
بی. اف. اسکینر در نظریهٔ رفتاری، یادگیری زبان را نتیجهٔ فرایندهای شرطیسازی، تقلید و پاداش میداند. در این دیدگاه، کودک از طریق تقلید گفتار دیگران و دریافت پاداش برای پاسخهای درست، به تدریج قواعد زبانی را میآموزد.
نظریهٔ شناختی (پیاژه)
از دیدگاه ژان پیاژه، رشد زبانی کودک با رشد شناختی او ارتباط مستقیم دارد. در این نظریه، توانایی زبانی زمانی شکل میگیرد که کودک به سطحی از رشد ذهنی برسد که بتواند مفاهیم را درک کرده و بازنمایی کند.
نظریهٔ تعاملگرا (ویگوتسکی و برونر)
در نظریهٔ تعاملگرا، لو ویگوتسکی و جروم برونر بر نقش تعاملات اجتماعی در یادگیری زبان تأکید میکنند. در این دیدگاه، زبان در بستر ارتباط و همکاری میان کودک و بزرگسال شکل میگیرد و تعامل گفتاری عامل اصلی پیشرفت زبانی است.[۲]
Remove ads
تحصیل آواها و واجها

از همان بدو تولد، کودکان در معرض بسیاری از انواع صداها قرار میگیرند. پیش از آنکه بتوانند به دریافت و کسب تواناییهای زبانی نایل آیند، آنها نیازمندند که صداهای نامربوط به سخن و کلام انسانی را از آواهای گفتاری، مجزا و متمایز تشخیص بدهند. چنین به نظر میآید، که ریشهها و بنیادهای این قدرت شگفتآور به همراه کودک و با خود او زاده میشود، چرا که، حتی تازه تولدیافتهها هم پاسخهای متفاوتی در مقابل آواها و نواهای انسانی بروز میدهند، تا در برابر صداهای دیگر. حتی پیش از پایان دوماهگی، اطفال نوزاد میتوانند صدای مادران خود را بشناسند.
Remove ads
آموزش خواندن و نوشتن فارسی به دانشآموزان
خلاصه
دیدگاه

آموزش رسمی در ایران برمبنای زبان فارسی است. آموزش خواندن و نوشتن زبان فارسی به دانش آموزان را در اصطلاح آموزش و پرورش زبان آموزی میگویند. زمان انجام این امر مهم، سال اول ورود به دبستان یا پایهٔ اول ابتدایی است.
رکنهای زبانآموزی
زبان آموزی دارای چهار رکن است که عبارتنداز گوش دادن، سخن گفتن، خواندن[۴] و نوشتن.[۵]
هدف زبانآموزی
هدف از گنجاندن این مرحله در آموزش و پرورش رسمی، آموزش صداهای زبان فارسی در قالب کلمات بامعنی است. این کلمات در اصل نام تصاویر لوحههای آموزشی هستند که برای زبان آموزی مورد استفاده قرار میگیرند. این لوحهها شامل تصاویر مختلفی از اشیا، جانوران، محیط زندگی و پدیدههای طبیعی هستند که به زعم تهیه کنندگان لوحهها برای همهٔ یادگیرندگان آشنا بوده و آنها را میشناسند.[۶] مدت این دوره به استثنای مناطق دوزبانه[۷] یک ماه و معمولاً مهرماه پایهٔ اول ابتدایی است. علاوه بر مشکلات مناطق دوزبانه، تفاوتهای فردی یادگیرندگان[۸] نیز بر یادگیری آنان مؤثر هستند.
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads
