داروهای ضدروانپریشی
دستهای از داروهای روانپزشکی / From Wikipedia, the free encyclopedia
اطلاعات بیشتر: داروهای روانپزشکی
داروهای ضدروانپریشی یا آنتیسایکوتیکها (به انگلیسی: Antipsychotic) برای مدیریت و درمان رفتارهای جنون (مانند هذیان و توهم)، به خصوص در بیماریهای اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی ساخته شدهاند. تأثیر اصلی اینگونه داروها کاهش یا حذف نشانههای روانپریشی از جمله توهم، هذیان است. برخی از این داروها مانند الانزاپین تأثیر آرامکننده یا آرامبخشی هم دارند.
اطلاعات اجمالی داروهای ضدروانپریشی, شناسههای دستهبندی ...
داروهای ضدروانپریشی | |
---|---|
کلاس دارویی | |
شناسههای دستهبندی | |
مشابه | Neuroleptics, major tranquilizers[1] |
موارد مصرف | Principally: اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی |
دادههای بالینی | |
در وبگاه دراگز | Drug Classes |
پیوند به بیرونی | |
سمپ | D014150 |
در ویکیداده |
بستن
کلروپرومازین، فلوفنازین، تیوریدازین، هالوپریدول، فلوپنتیکسول، اُلانزاپین، کلوزاپین ،ریسپریدون، آریپیپرازول، پرفنازین، تیوتکسین و تری فلوپرازین از جمله داروهای ضدروانپریشی هستند. مکانیسم اصلی اغلب این داروها مهار گیرندههای دوپامینی در مغز است. داروهای آنتی سایکوتیک جدیدتر اغلب عوارض پارکینسون کمتری دارند.