ابومنصور نزار العزیزبالله
From Wikipedia, the free encyclopedia
ابومنصور نزار العزیزبالله (نام کامل وی: العزیز بالله نزار بن معد بن إسماعیل) (۳۴۴ ه/۹۵۵ م – ۲۸ رمضان ۳۸۶ ه/۱۵ اکتوبر ۹۹۶ م) پنجمین خلیفه از خلفای فاطمی و هشتمین سلطان از سلطانهای مصر و پانزدهمین امام از امامان مذهب شیعه اسماعیلی بود.
اطلاعات اجمالی ابومنصور نزار العزیزبالله, خلافت ...
ابومنصور نزار العزیزبالله | |
---|---|
خلافت | ۹۷۵–۹۹۶ |
پیشین | معز لدینالله |
جانشین | حاکم بأمرالله |
زاده | می ۹۵۵ خلافت فاطمی |
درگذشته | اکتبر ۹۹۶ خلافت فاطمی |
فرزند(ان) | حاکم بأمرالله |
دودمان | فاطمیان |
پدر | معز لدینالله |
بستن
او خطبه به نام خلیفه عباسی در یمن را متوقف ساخت، و از آن پس خطبه در آن سرزمین به نام خلیفه فاطمی گفته شد. او به فرماندگی جوهر صقلی به ضد سپاه آپتکین تاخت و در سال ۳۶۸ هجری بر دمشق چیره شد.