افسانه
From Wikipedia, the free encyclopedia
برای دیگر کاربردها، افسانه (ابهامزدایی) را ببینید.
با اسطوره اشتباه نشود.
اَفسانه که در زبان پارسی میانه به آن افسان (afsân) میگفتند، به معنای داستانی خیالی است که ساری و رایج بوده باشد و احیاناً راست پنداشته بشود یا زمانی راست پنداشته شده باشد. این داستانها ممکن است دربارهٔ یک واقعیت یا یک شخص و مکان واقعی باشند. افسانهها معمولاً دارای درسهای اخلاقی هستند.[1]