الفبای عربستانی جنوبی
From Wikipedia, the free encyclopedia
الفبای عربستانی جنوبی باستان یا یمنی باستان یا المُسنَد شاخهای از الفبای نیاسینایی میباشد که در سده ۹ (پیش از میلاد) پدیدآمد.
اطلاعات اجمالی الفبای عربی جنوبی باستان, نوع ...
الفبای عربی جنوبی باستان | |
---|---|
نوع | ابجد |
زبانها | گعز، عربی جنوبی باستان |
دورهٔ زمانی | سدههای ۹ پیش از میلاد تا ۷ پس از میلاد |
سامانهٔ مادر |
هیروگلیف مصری
|
سامانهٔ فرزند | گعزی، عربستانی شمالی |
سامانهٔ خواهر | الفبای فنیقی |
ایزو ۱۵۹۲۴ | Sarb, 105 |
جهت | راست به چپ |
مخفف یونیکد | Old South Arabian |
دامنه یونیکد | U+1BC0–U+10A7F |
بستن
این الفبا در زمان باستان برای نگارش زبان عربی جنوبی در یمن و گویشهای صبایی، قطبانی، حدرامی، مینایی، حمیاری و زبان نیاحبشی-سامی در دمت به کار بردهمیشد. این دبیره در آغاز در سده نهم پیش از میلاد در آکله گزی در اریتره و در سده ۸ (پیش از میلاد) در یمن و بابل پدیدار گشت. این دبیره در ۵۰۰ (پیش از میلاد) به برنایی رسید و تا سده ۷ (میلادی) به کار میرفت. در این زمان الفبای عربی جایگزین آن شد. در اتیوپی این الفبا برناتر شده و الفبای گعز را ساخت. ریخت شکسته این دبیره با نام خط زبور حروف کوچک عربی جنوبی برای نگارش روزانه بر روی چوب کاربرد داشت.