انرژی
میزان توانایی یک سیستم برای انجام کار / From Wikipedia, the free encyclopedia
در فیزیک، انرژی (به فرانسوی: Énergie) (از واژه یونانی ἐνεργός، به معنی فعالیت، عملیات) یا کارمایه، خاصیت کمیتی است که به شکل انجام کار یا حرارت یا نور در یک جسم یا سامانه فیزیکی دیده میشود. انرژی، کمیتی بنیادین است که برای توصیف وضعیت یک ذره، جسم یا سامانه به آن نسبت داده میشود. در کتابهای مرجع فیزیک انرژی را به صورت توانایی انجام کار تعریف میکنند. در سیستم استاندارد بینالمللی واحدها واحد انرژی ژول است که برابر است با مقدار کاری که نیروی ۱ نیوتون در جابجا کردن یک جسم به اندازهٔ یک متر انجام میدهد. ِ تا به امروز گونههای متفاوتی از انرژی شناخته شده که با توجه به نحوهٔ آزادسازی و اثرگذاری به دستههای متفاوتی طبقهبندی میشوند که از آنها میتوان انرژی جنبشی، انرژی پتانسیل (گرانشی، الکتریکی، مغناطیسی)، انرژی گرمایی، انرژی شیمیایی، انرژی هستهای و انرژی نورانی را نام برد. در علم فیزیک انرژی را به دو بخش تفسیم میکنند:
- اکسرژی (بخش مفید انرژی)
- انرژی (بخش قابل تبدیل انرژی (انرژی در واقع به نوعی از انرژی تبدیل میشود که در آن شرایط برای ما ممکن است مفید یا غیر مفید باشد)).
این مقاله نیازمند بررسی توسط یک متخصص است. لطفاً پارامتر دلیل یا بحث در این الگو را برای مشخصکردن مشکل مقاله استفاده کنید. |
عامل، حامل و منبع همه گونه انرژیهایی که بشر از آن استفاده میکند (انرژی مواد فسیل، انرژی آبی و غیره) خورشید است، به جز انرژی هستهای.
طبق نظریهٔ نسبیت مجموع «جرم و انرژی» پایدار و تغییرناپذیر است (و آن را قانون پایستگی انرژی مینامند)؛ بدین معنا که انرژی از شکلی به شکل دیگر یا به جرم تبدیل شود ولی هرگز تولید یا نابود نمیشود. بر طبق تئوری نور بقای جرم و انرژی پیامدی از این اصل است که قوانین فیزیکی در طول زمان بدون تغییر باقی میمانند. انرژی هر جسم (طبق نسبیت خاص) جنبش ذرات بنیادی آن جسم است و مقدار آن از معادلهٔ معروف آلبرت اینشتین بهدست میآید: (باید توجه کرد که این معادله تنها انرژی موجود ذرات را نشان میدهد و نه دیگر گونههای انرژی (مانند جنبشی یا پتانسیل). انرژی توانایی انجام کار است یعنی ما برای اینکه بتوانیم کارهای خود را انجام دهیم یا حتی حرکت کنیم به انرژی نیاز داریم.