From Wikipedia, the free encyclopedia
انرژی حرارتی خورشیدی (به انگلیسی: Solar Thermal Energy) یکی از انرژیهای تجدیدپذیر بهشمار میرود که حاصل تبدیل انرژی نور به انرژی الکتریکی است. این تبدیل اکثراً توسط صفحات خورشیدی یا پنل خورشیدی انجام میگیرد. سالانه بخش بسیاری از انرژی حاصل از تابش خورشید منجر به گرمای زمین میشود. با استفاده از صفحات خورشیدی، میتوان بخشی از این هدر رفت را به انرژی الکتریکی تبدیل کرد.
استفاده از انرژی حرارتی خورشیدی، به سه بخش تقسیم میشود:
در فرایند فتوولتائیک انرژی خورشیدی بهطور مستقیم به انرژی الکتریسیته تبدیل میشود. در ماه اکتبر سال ۲۰۰۹ کارخانهها، ژنراتورها و نیروگاههای سراسر جهان، صرفا ۶۰۰ مگاوات از برق مورد نیاز خود را از طریق انرژی حرارتی خورشیدی تأمین کردند.[4]
انرژی حرارتی خورشیدی از نظر نوع استفاده و نحوهٔ بهرهبرداری از آن به سه دسته تقسیم میشود که عبارت است از:
تأسیساتی که با استفاده از آنها انرژی جذبشده حرارتی خورشید به الکتریسیته تبدیل میشود، نیروگاه حرارتی خورشیدی نامیده میشوند.
این تأسیسات بر اساس انواع متمرکزکنندههای موجود و بر حسب اشکال هندسی متمرکز کنندهها به سه دسته تقسیم میشوند:
نیروگاههایی که گیرنده آنها، آینههای سهمی ناودانی میباشند.
نیروگاههایی که گیرنده آنها در یک برج قرار دارد و نور خورشید توسط آینههای بزرگی به نام هلیوستات، به آن منعکس میشود. (دریافتکننده مرکزی)
در هر نیروگاهی اعم از نیروگاههای آبی، نیروگاههای حرارتی و نیروگاههای گازی، برای تولید برق از ژنراتورهای الکتریکی استفاده میشود که با چرخیدن آن، برق تولید میشود.
این ژنراتورهای الکتریکی انرژی دورانی خود را از دستگاهی به نام توربین دریافت میکنند. بدین ترتیب میتوان گفت که ژنراتورها انرژی جنبشی را به انرژی الکتریکی تبدیل مینمایند.
تأمینکننده انرژی جنبشی ژنراتورها توربینها هستند که دارای انواع مختلفی میباشند. در نیروگاههای بخار، توربینهایی وجود دارند که بخار با فشار و دمای بسیار بالا وارد آنها شده و موجب به چرخش درآمدن پرههای توربین میشود.
در نیروگاههای آبی که روی سدها نصب میشوند، انرژی پتانسیل موجود در آب موجب به چرخش درآمدن پرههای توربین میشود؛ بدین ترتیب میتوان گفت که در نیروگاههای آبی انرژی پتانسیل آب، به انرژی جنبشی و سپس به انرژی الکتریکی تبدیل میشود.
در نیروگاههای حرارتی بر اثر سوختن سوختهای فسیلی مانند مازوت، آب موجود در سیستم بسته نیروگاه، در داخل دیگ بخار(بویلر) به بخار تبدیل میشود و بدین ترتیب، انرژی حرارتی به جنبشی و سپس به انرژی الکتریکی تبدیل میشود.
در نیروگاههای گازی توربینهایی وجود دارد که بهطور مستقیم بر اثر سوختن گاز به حرکت درآمده و ژنراتور را میگرداند. به این صورت انرژی حرارتی به جنبشی و سپس به انرژی الکتریکی تبدیل میشود.
اما در نیروگاههای حرارتی خورشیدی وظیفه اصلی بخشهای خورشیدی تولید بخار مورد نیاز برای تغذیهٔ توربینها است. به عبارت دیگر میتوان گفت که این نوع نیروگاهها شامل دو قسمت هستند:
در این نیروگاهها از منعکسکنندههایی که به صورت سهمی خطی میباشند جهت تمرکز پرتوهای خورشید در خط کانونی آنها استفاده میشود و گیرنده به صورت لولهای در خط کانونی منعکسکنندهها قرار دارد. در داخل این لوله، روغن مخصوصی در جریان است که بر اثر حرارت پرتوهای خورشید، گرم و داغ میشود.
روغن داغ از مبدل حرارتی عبور کرده و آب را به بخار تبدیل نموده و به مدارهای مرسوم در نیروگاههای حرارتی انتقال داده میشود تا به کمک توربین بخار و ژنراتور به توان الکتریکی تبدیل شود.
برای بهرهبرداری بیشتر و افزایش بازدهی لوله دریافتکننده، سطح آن را با اکسید فلزی که ضریب آلبدوی بالایی دارد پوشش میدهند و همچنین در محیط اطراف آن لوله شیشهای به صورت شفاف پوشیده میشود تا از تلفات گرمایی و افت تشعشعی جلوگیری شود و همچنین از لوله دریافتکننده محافظت به عمل آید. ضمناً بین این دو لوله، خلاء به وجود میآورند تا پرتوهای تابشی خورشید در تمام طول روز به صورت مستقیم به لولهٔ دریافتکننده برسد.
در این نیروگاهها یک سیستم ردیاب خورشید نیز وجود دارد که به وسیلهٔ آن آینههای شَلجمی دائماً خورشید را دنبال میکنند و پرتوهای آن را روی لوله دریافتکننده متمرکز مینمایند. تغییرات تابش خورشید در این نیروگاهها توسط منبع ذخیره و گرمکن سوخت فسیلی جبران میشوند.
در نیروگاههای خورشیدی از نوع دریافتکننده مرکزی، پرتوهای خورشید توسط مزرعهای متشکل از تعداد زیادی آینه منعکسکننده به نام خورپا بر روی یک دریافتکننده که در بالای برج نسبتاً بلندی استقرار یافته است، متمرکز میشود.
در نتیجه، روی محل تمرکز پرتوها، انرژی گرمایی زیادی ایجاد میشود که این انرژی به وسیلهٔ سیال عامل که داخل دریافتکننده در حرکت است، جذب میشود و به وسیلهٔ مبدل حرارتی به سیستم آب و بخار مرسوم در نیروگاههای سنتی منتقل شده و بخار فوق گرم در فشار و دمای طراحی شده برای استفاده در توربین ژنراتور تولید میشود.
این سیال عامل در مبدلهای حرارتی کنار آب قرار گرفته و موجب تبدیل آن به بخار با فشار و حرارت بالا میشود؛ در برخی از این سیستمها سیال عامل آب است و مستقیماً داخل دریافتکننده به بخار تبدیل میشود.
برای استفاده دائمی از این نوع نیروگاه در زمانی که تابش خورشید وجود ندارد؛ مثلاً در ساعات ابری یا شبها، از سیستمهای ذخیرهکننده حرارت یا احیاناً از تجهیزات پشتیبانی که ممکن است از سوخت فسیلی نیز استفاده کنند جهت ایجاد بخار برای تولید برق کمک گرفته میشود.
مطالعات و تحقیقات در زمینه فناوری و سیستمهای این نیروگاهها ادامه دارد و آزمایشگاهها و مؤسسات متعددی در سراسر دنیا در این زمینه فعالیت میکنند.
در این نیروگاهها از منعکسکنندههایی که به صورت شلجمی بشقابی است، جهت تمرکز نقطهای پرتوهای خورشیدی استفاده میشود و گیرندههایی که در کانون شلجمی قرار میگیرند به کمک سیال جاری در آن انرژی گرمایی را جذب کرده و به کمک یک ماشین حرارتی و ژنراتور، آن را به نوع مکانیکی و الکتریکی تبدیل میکنند.
روش دیگر برای تولید انرژی الکتریسیته از انرژی خورشید استفاده از برج نیرو یا دودکشهای خورشیدی میباشد. در این سیستم، از خاصیت دودکشها استفاده میشود، به این صورت که با استفاده از یک برج بلند به ارتفاع حدود ۲۰۰ متر و تعداد زیادی گرمخانههای خورشیدی که در اطراف آن است هوای گرمی که به وسیلهٔ انرژی خورشیدی در یک گرمخانه تولید میشود و به طرف دودکش یا برج که در مرکز گلخانهها قرار دارد، هدایت میشود.
این هوای گرم بهعلت ارتفاع زیاد برج با سرعت زیاد صعود کرده و باعث چرخیدن پروانه و ژنراتوری که در پایین برج نصب شده است، میگردد و بدین وسیله انرژی الکتریکی تولید میشود. هماکنون یک نمونه از این سیستم در ۱۶۰ (km) کیلومتری جنوب مادرید احداث شده که ارتفاع برج آن به ۲۰۰ متر میرسد.
نسل جدید تأمینکنندههای انرژی خورشیدی گرمایی از عدسی فرنل برای متمرکز کردن انرژی خورشیدی به منظور تولید انرژی الکتریکی استفاده میکنند.[5] یکی از مهمترین دلایل استفاده از این نوع عدسیها ارزان بودن قیمت لنز آن است.
در قرن هجدهم میلادی، نوتورا اولین کوره خورشیدی را در فرانسه ساخت و به وسیلهٔ آن یک پل چوبی را در فاصله ۶۰ متری آتش زد.
هنری بسمر که به پدر فولاد جهان مشهور است، حرارت مورد نیاز کوره ذوب فولاد خود را از انرژی خورشیدی تأمین میکرد. متداولترین سیستم یک کوره خورشیدی متشکل از دو آینه یکی تخت و دیگری کروی میباشد. نور خورشید به آینه تخت رسیده و توسط این آینه به آینه کروی بازتابیده میشود. طبق قوانین اُپتیک (نورشناسی) هرگاه دسته پرتوی موازی با محور آینه با آن برخورد نماید، در محل کانون متمرکز میشوند، به این ترتیب انرژی حرارتی گسترده خورشید در یک نقطه جمع میشود که این نقطه به دماهای بالایی میرسد. امروزه پروژههای متعددی در زمینه کورههای خورشیدی در سراسر جهان در حال طراحی و اجرا میباشد.
نوشتار اصلی: خشککن خورشیدی
خشککردن مواد غذایی برای نگهداری آنها از زمانهای بسیار قدیم مرسوم بوده است و انسانهای نخستین خشککردن را یک هنر میدانستند.
خشککردن عبارت است از گرفتن قسمتی از آب موجود در مواد غذایی و سایر محصولات که باعث افزایش عمر انباری محصول و جلوگیری از رشد باکتریها میگردد. در خشککنهای خورشیدی بهطور مستقیم یا غیرمستقیم از انرژی خورشیدی جهت خشک نمودن مواد استفاده میشود و هوا نیز به صورت طبیعی یا اجباری جریان یافته و باعث تسریع عمل خشکشدن محصول میگردد. خشککنهای خورشیدی در اندازهها، طرحهای مختلف و برای محصولات و مصارف گوناگون، طراحی و ساخته میشوند.
در بیطرفی این بخش از مقاله اختلافنظر وجود دارد. |
گذشتگان از انرژی خورشیدی برای کاهش مصرف چوب در گرم کردن خانههای خود در زمستان استفاده میکردند. آنها ساختمانها را به ترتیبی بنا میکردند که در زمستان نور خورشید به داخل اتاقهای نشیمن میتابید ولی در روزهای گرم تابستان فضای اتاق در سایه قرار داشت. در سالهای بین دو جنگ جهانی در اروپا و ایالات متحده طرحهای فراوانی در زمینه خانههای خورشیدی مطرح و آزمایش شد.
از آن زمان به بعد تحول خاصی در این زمینه صورت نگرفت. حدود چند سالی است که معماران بهطور جدی ساخت خانههای خورشیدی را آغاز کردهاند و به دنبال تحول و پیشرفت این تکنولوژی به نتایج مفیدی نیز دست یافتهاند. بهعنوان مثال در ایالات متحده در سال ۱۸۹۰ به تنهایی حدود ۱۰ تا ۲۰ هزار خانه خورشیدی ساخته شده است. در این گونه خانهها سعی میشود از انرژی خورشیدی برای روشنایی، تهیه آب گرم بهداشتی، سرمایش و گرمایش ساختمان استفاده شود و با به کار بردن مصالح ساختمانی مفید از اتلاف گرما و انرژی جلوگیری شود.
سامانههای حرارتی خورشیدی در ساختمان برای کاربردهای خانگی از انرژی حرارتی خورشید شامل موارد متعددی میباشد که مهمترین آنها عبارتاند از: آبگرمکن و حمام خورشیدی، سرمایش و گرمایش خورشیدی، آب شیرینکن خورشیدی، اجاق خورشیدی که به دو دستهٔ سامانههای فعال خورشیدی و سامانههای غیرفعال خورشیدی دستهبندی میشوند.
تولید و تهیه آبگرم بهداشتی در منازل و اماکن عمومی به خصوص در مکانهایی که مشکل سوخترسانی وجود دارد، استفاده میشود. چنانچه ظرفیت این سیستمها افزایش یابد، میتوان از آنها در حمامهای خورشیدی نیز استفاده کرد.
گرمایش و سرمایش ساختمانها با استفاده از انرژی خورشید ایده تازهای بود که در سالهای ۱۹۳۰ مطرح شد و در کمتر از یک دهه به پیشرفتهای قابل توجهی رسید. با افزودن سیستمی معروف به سیستم تبرید جذبی یا چیلر جذبی به سیستمهای خورشیدی، میتوان علاوه بر آب گرم مصرفی و گرمایش از این سیستمها در فصول گرما برای سرمایش ساختمان نیز استفاده کرد. در این سیستم به وسیله پنلهای در معرض نور خورشید سیالی گرم میشود و این سیال به چیلر جذبی منتقل شده و انرژی آن تبدیل به نیروی لازم برای فعالیت سیستم گرمایش یا سرمایش خانه یا تولید برق میشود.
هنگامی که حرارت دریافت شده از خورشید با درجه حرارت کم بر روی آب شور اثر کند، تنها آب تبخیر شده و املاح باقی میماند. سپس با استفاده از روشهای مختلف میتوان آب تبخیر شده را تنظیم کرده و به این ترتیب آب شیرین تهیه کرد. با این روش میتوان آب بهداشتی مورد نیاز در نقاطی که دسترسی به آب شیرین وجود ندارد مانند جزایر را تأمین کرد.[نیازمند منبع]
آبشیرینکن خورشیدی در ۲ اندازه خانگی و صنعتی ساخته میشوند. در نوع صنعتی آبشیرینکن با حجم بالا میتوان برای استفاده در شهرها برای تولید آب شیرین از آن استفاده کرد.[نیازمند منبع]
دستگاههای خوراکپز خورشیدی اولین بار به وسیلهٔ شخصی به نام نیکلاس ساخته شد. اجاق ساخته شده توسط او شامل یک جعبه عایقبندی شده با صفحه سیاهرنگی بود که قطعات شیشهای درپوش آن را تشکیل میداد. اشعه خورشید با عبور از میان این شیشهها وارد جعبه شده و به وسیلهٔ سطح سیاه جذب میشد و سپس درجه حرارت داخل جعبه را به ۸۸ درجه سانتیگراد افزایش میداد.
اصول کار اجاق خورشیدی جمعآوری پرتوهای مستقیم خورشید در یک نقطه کانونی و افزایش دما در آن نقطه میباشد. امروزه طرحهای متنوعی از این سیستمها وجود دارد که این طرحها در مکانهای مختلفی از جمله آفریقای جنوبی آزمایش شده و به نتایج خوبی نیز رسیدهاند.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.