انزواطلبی
From Wikipedia, the free encyclopedia
انزواطلبی دستهای از سیاستهای خارجی است که توسط رهبرانی نهادینه شده که اظهار میدارند که بهترین منافع کشورشان وقتی تأمین میشود که نسبت به امور کشورهای دیگر فاصله بگیرند. یک انگیزهٔ احتمالی محدودسازی درگیری در امور بینالمللی اجتناب از کشانده شدن به مجادلات خطرناک یا نامطلوب است. همچنین ممکن است پنداشته شود از اجتناب از توافقات تجارت بینالمللی و دیگر پیمانهای همکاری مشترک سودی به دست میآید.