بازسازی زبانشناختی
فرایندهای درک چگونگی گفتار به زبانهای گذشته / From Wikipedia, the free encyclopedia
با احیای زبان اشتباه نشود.
بازسازی زبانشناختی ساخت ویژگیهای یک زبان تأیید نشده قدیمی از یک یا چند زبان مشخص است. دو روش بازسازی زبانشناسی وجود دارد:
- بازسازی درونی از بیقاعدگیهای یک زبان برای برونیابی گامهای نخست آن زبان که تنها بر پایه شواهد بدست آمده از آن زبان است.
- بازسازی مقایسهای که معمولاً منظور از آن تنها «بازسازی» است. این روش بر پایه ساخت ویژگیهای یک زبان قدیمی با مقایسه دو یا چند زبان است که به یک خانواده زبانی وابسته هستند. زبانی که با این روش ساخته میشود بیشتر به «نیازبان» شناخته میشود. یعنی نیای همه زبانها در یک خانواده زبانی. نمونههای این زبان زبان نیاهندواروپایی و زبان نیادراویدی هستند.
در بازسازی زبانشناختی، معمولاً واژه بازسازیشده (نیاواژه) را با یک ستاره (*) از واژههای یافتشده در متون جدا میکنند.
به هر یک از «نوادگان» مستند (یافتشده در متون) از یک واژهٔ اصلی کهن یک بازتاب از آن نیاواژه میگویند. بنابر این، بازتابهای مختلف یک نیاواژه با هم همریشه هستند.