بزرگی موج سطحی
From Wikipedia, the free encyclopedia
بزرگی موج سطحی[1][2] (Ms) یکی از مقیاسهای بزرگی است که در لرزهشناسی برای نشاندادن اندازه یک زمینلرزه بکار میرود. برای تعیین بزرگی یک زلزله میتوان از گونههای مختلف موجهای لرزهای سود جست. در این مقیاس از امواج سطحی ریلی که بیشتر در طول لایههای بالایی زمین حرکت میکنند، استفاده میشود. این مقیاس هماکنون در چین به عنوان استاندارد ملی (GB 17740-1999) برای دستهبندی زمینلرزهها بکار میرود.[3]
بزرگی امواج سطحی درآغاز در دهه ۱۹۵۰ میلادی توسط همان پژوهشگرانی که مقیاس محلی بزرگی ML را ایجاد کردهبودند، به منظور بهبود در وضوح بزرگی زمینلرزههای بزرگ بهوجود آمد:[4]
ایجاد موفقیتآمیز مقیاس محلی بزرگی، گوتنبرگ و ریشتر را به توسعه دیگر مقایسهای بزرگی برپایه مشاهدات دورلرز* زمینلرزهها برانگیخت. دو مقیاس ایجاد شد، یکی برپایهٔ موجهای سطحی Ms و دیگری برمبنای موجهای حجمی mb. موجهای سطحیای که دورهای* نزدیک به ۲۰ ثانیه دارند معمولاً بیشترین دامنهها را در لرزهنگارهای استاندارد درازدوره* ایجاد میکنند، بنابراین دامنه این موجها در همان معادله ML استفاده شد تا Ms بدستآید.
— William L. Ellsworth، The San Andreas Fault System, California (USGS Professional Paper 1515), 1990-1991
بزرگیهای ثبت شده در آن دوره تاریخی که معمولاً به ریشتر نسبت داده میشد، میتواند ML یا Ms باشد.