سلطان ولد
فیلسوف ایرانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
با بهاءالدین ولد اشتباه نشود.
بهاءالدین محمد بن جلالالدین محمد بن بهاءالدین محمد معروف به سلطان وَلَد و متخلص به ولد (۲۵ ربیعالثانی ۶۲۳ ق. حدود ۶۰۵ ش. لارنده - ۷۱۲ ق. ۶۹۱ ش. قونیه) فرزند بزرگ جلالالدین مولوی - شاعر و عارف نامدار ایرانی پارسی گوی - و جانشین و خلیفهٔ او در طریقه مولویه است.[1][2]
اطلاعات اجمالی سلطان ولد, نام هنگام تولد ...
سلطان ولد | |
---|---|
نام هنگام تولد | بهاءالدین محمد ولد |
زادهٔ | ۲۵ ربیعالثانی ۶۲۳ هجری قمری لارنده، ترکیه امروزی |
درگذشت | ۷۱۲ هجری قمری (۸۹ سال) قونیه، ایران ایلخانی، ترکیه امروزی |
همسر(ها) | گرجی خاتون |
فرزندان | اولو عارف چلبی عابد چلبی زاهد چلبی واجد چلبی عابده عارفه |
والدین | جلالالدین محمد مولوی (پدر) گوهر خاتون (مادر) |
مکتب | تصوف |
بستن
مولانا سلطان ولد را بسیار دوست داشت؛ زیرا همین فرزند او بود که راه پدر را در پیش گرفت و بسیاری از آداب خانقاهی طریقت مولویه را گسترش داد.[3]