علم حدیث
From Wikipedia, the free encyclopedia
در اسلام، علم حدیث، علمی است که توسط آن اقوال و افعال و احوال یا تقریر[1] محمد و امامان شناخته میشود و چون احادیث رسیده از آنها، شامل گفتههایشان هم میشود، شامل گفته و نیز نام وسائطی است که کلام مزبور را از وی روایت کردهاند. میتوان گفت که علم حدیث علم به قوانینی است که به وسیلهٔ آن، احوال سند و متن حدیث شناخته میشود.[2]
وظیفه اصلی علم حدیث، شناخت روایت معتبر از غیر معتبر است.
علم حدیث در دوران طلایی اسلام از گیراترین دانشهای آن روزگار بهشمار میرفته است. شفیعی کدکنی گسترش و آموزش آن در مدرسههای سدههای میانه را به فراگیری علوم رایانه در روزگار نوین شبیه دانسته است.[3] اهمیّت علم حدیث و علوم پیرامونی آن تا آنجا بود که برخی محدثان مانند ابن حجر عسقلانی جز آن را «علم» تلقی نمیکردند.[3]