رمزنگاری کلید عمومی
From Wikipedia, the free encyclopedia
رمزنگاری کلید عمومی (به انگلیسی: Public-key cryptography) یا رمزنگاری نامتقارن، یک سیستم رمزنگاری است که از یک جفت کلید استفاده میکند: کلید عمومی که ممکن است بهطور گسترده منتشر شود، و کلید خصوصی که فقط برای مالک شناخته شدهاست. تولید چنین کلیدهایی به الگوریتمهای رمزنگاری که بر اساس مسائل ریاضی و برای تولید توابع یک طرفه هستند، وابسته است. امنیت کارآمد فقط نیاز به حفظ کلید خصوصی دارد. کلید عمومی را میتوان آشکارا و بدون اینکه امنیت را به خطر اندازد، منتشر کرد.
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
در چنین سیستمی، هر شخص میتواند با استفاده از کلید عمومی گیرنده، پیام را رمزگذاری کند اما آن پیام رمزگذاری شده فقط با کلید خصوصی گیرنده قابل رمزگشایی است.
احراز هویت قوی نیز ممکن است. یک فرستنده میتواند یک پیام را با یک کلید خصوصی ترکیب کند تا یک امضای دیجیتال کوتاه روی پیام ایجاد کند. هر کسی که کلید عمومی مربوط فرستنده را داشته باشد، میتواند همان پیام و امضای دیجیتال فرضی مربوط را ترکیب کند که بررسی کند که آیا آن امضا معتبر است یا نه، یعنی توسط صاحب کلید خصوصی مربوط ساخته شدهاست یا نه.
الگوریتمهای کلید عمومی، عناصر اصلی امنیتی در سیستمهای رمزنگاری مدرن، برنامهها و پروتکلها هستند که در مورد محرمانگی، صحت و عدم انکارپذیری ارتباطات الکترونیکی و ذخیرهسازی داده اطمینان میدهند. آنها مطابق استانداردهای مختلف اینترنت از جمله امنیت لایه انتقال (TLS), S/MIME, PGP و GPG هستند. برخی از الگوریتمهای کلید عمومی، توزیع کلید و رازداری را ارائه میدهند (مثل تبادل کلید دیفی-هلمن)، برخی از آنها امضاهای دیجیتال را فراهم میکنند (مثل الگوریتم امضای دیجیتال) و برخی از آنها هر دو را ارائه میدهند (مثل RSA).