زبان مجزا
From Wikipedia, the free encyclopedia
زبان مجزا یا زبان منزوی (به انگلیسی: Language isolate) زبانی طبیعی است که با دیگر زبانها خویشاوندی نداشته باشد و نتوان نیای مشخصی برای آن تعیین کرد. به دیگر سخن زبان مجزا خانوادهای زبانی است با تنها یک عضو.
زبانهای نسبتاًً مجزا هم وجود دارند مثل آلبانیایی، ارمنی و یونانی که به آنها «هندواروپایی تکی» هم میگویند. اینها جزئی از خانواده زبانهای هندواروپایی به شمارند ولی پیوندی به هیچ شاخهای از این خانواده (مانند هندوایرانی، رومی، ژرمنی و اسلاوی) ندارند و خود شاخههای مستقلی را تشکیل میدهند. البته اصطلاح مجزا بیشتر برای گروه نخست به کار میرود.