سپر انسانی
From Wikipedia, the free encyclopedia
سپر انسانی (Human Shield)اصطلاحی در حقوق جنایی بینالمللی است که اشاره دارد به یک روش جنگی در بکار بردن شهروندان خودی یا غیرخودی برای حفاظت از مکانها یا نیروهای نظامی در مقابل تهاجم نیروهای دشمن. این اقدام در طول تاریخ بشر در مخاصمات مسلحانه وجود داشته و به همین دلیل در طول زمان بهعنوان یک اقدام غیرانسانی، وفق قواعد عرف بینالملل ممنوع شده. بهصورت قاعده مند و برای اولین بار، سپر انسانی در سال ۱۸۶۳ تحت ماده ۴۳ قواعد لیبر (Lieber Code)وارد ادبیات حقوق بینالملل شد. در ادامه در ۱۹۴۹ و تحت ماده ۲۳ کنوانسیون سوم ژنو نیز به این مسئله پرداخته شد و سپر انسانی را از جمله مصادیق جنایت جنگی برشمرد. دیوان بینالمللی کیفری (ICC)نیز در اساسنامه خود یا همان اساسنامه رم در سال ۱۹۹۸ روش جنگی سپر انسانی را یک جنایت جنگی تعریف نمود و بکار بستن آن از سوی دولتها را مستوجب مسوولیت و پیگرد قضایی تعیین کرد. از جمله کاربران این روش جنگی در جنگهای عصر مدرن میتوان به طرفهای متعدد درگیر در جنگ سوریه اشاره نمود.