غیبت صغرا
دوران اختفای کوتاه امام دوازدهم شیعیان / From Wikipedia, the free encyclopedia
غیبت صُغری (۸۷۴–۹۴۰م) (۲۶۰–۳۲۹ق) بنابر باور شیعه دوازده امامی دورانی است که در آن مهدی زندگانی مخفی داشته و فقط از طریق نمایندگان چهارگانه خود با شیعیان ارتباط داشتهاست.[1]
حسن عسکری مدت شش سال امامت خود را در خفا و تقیه زندگی میکرد زیرا خلیفه معتمد عباسی، ارتباطات او را محدود کرده بود و از طریق جاسوسان وی را زیر نظر داشت. از این رو، بیشتر شیعیان از تماس با او محروم بودند و برگزیدگانی از شیعیان میتوانستند شخصاً با او در تماس باشند.[2]