فهلوی
From Wikipedia, the free encyclopedia
فهلوی عربیشده «پهلویک» است، که خود واژهای در پارسی میانه برای اشاره به موضوعهای گوناگونی چون خط، زبان، دوره و طبقه است. پس از حمله تازیان نویسندگانی که به تازی یا پارسی نو یا دری مینوشتند، برای اشاره به عناصر فرهنگ و حکمت و زبان ایران پیش از اسلام ناچار بودند، واژههایی را به کار برند، که از سویی ریشه در واژهها و نامهای کهن داشته باشند و از دیگر سو با آنها متفاوت باشند، تا بازنماینده تمایز دو دوره باشند. فهلوی یکی از همین نامهای برساخته است.