موعودگرایی
From Wikipedia, the free encyclopedia
موعودگرایی اعتقاد به ظهور نجات دهنده ای است که به عنوان ناجی یا آزادیدهنده گروهی از مردم عمل میکند.[1] شماری از ادیان برآنند که سرانجام مردی ظهور میکند که با رسالتی الهی انسانها را از تاریکی و ظلم و گمراهی و گناهکاری میرهاند و برای زمین و زمینیان خوشبختی و خیر میآورد.
ادیان ابراهیمی و آیینهای زرتشتی و هندو[2] و بودایی[3][4] از وجود منجی با صراحت یا کنایه یاد کردهاند که در بین آنها، به خصوص ادیان ابراهیمی اشتراکات زیاد و تفاوتهایی وجود دارد.
وجود او در معارف و تعالیم ادیان نویدی است از اینکه سرانجام جهان روی به خوشبختی و آسایش میدهد، که این منجی در آیین اسلام به مهدی موعود معروف و در آیین مزدیسنا به سوشیانس و در مسیحیت به عنوان پسر انسان(عیسی مسیح) و در یهودیت به ماشیح از او یاد شدهاست.