محمد بن مروان
فرماندۀ اموی / From Wikipedia, the free encyclopedia
محمد بن مروان بن حکم پسر مروان بن حکم و زینب کنیز مروان بود. محمد بن مروان در سال ۷۲ ه.ق از طرف برادرش عبدالملک بن مروان به جنگ ابراهیم بن مالک اشتر نخعی رفت و توانست در منطقه دیرالجثالیق ابراهیم بن مالک را شکست دهد و در این جنگ ابراهیم بن مالک کشته شد و توانست انتقام عبیدالله بن زیاد مغز متفکر امویان و بسیاری از فرماندهان مقتول در نبرد خازر را از ابراهیم بن مالک اشتر بگیرد.
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
اطلاعات اجمالی محمد بن مروان, نام بومی ...
محمد بن مروان | |
---|---|
نام بومی | محمد |
درگذشته | ۷۱۹ یا ۷۲۰ |
وفاداری | خلافت اموی |
سالهای خدمت | ۶۹۰–۷۱۰ |
همسر(ان) | خمسه بنت زیاد لیلی بنت المزه امیمه بنت العصام ام اسامه صغری بنت عماره ام عطیه بنت الجمیل |
فرزندان | مروان بن محمد عطیه بن محمد اسامه بن محمد حکم بن محمد محمد بن محمد عبدالله بن محمد ارانه بنت محمد حوران بنت محمد ام جمیل بنت محمد قیتاس بنت محمد |
خویشاوندان | مروان بن حکم (پدر) عبدالملک بن مروان (برادر) ولید بن عبدالملک (برادرزاده) عمر بن عبدالعزيز (برادرزاده) مسلمة بن عبدالملک (برادرزاده) |
بستن