مراکز زایا
From Wikipedia, the free encyclopedia
مراکز زایا (به انگلیسی: Germinal Center) (GC)، مناطقی در دستگاه لنفاوی ثانویه (یعنی گرههای لنفاوی و طحال[1]) اند که سلولهای B، طی پاسخ ایمنی طبیعی به یک عفونت، ژنهای پادتنی خود را تکثیر، تمایز و به مرحله بلوغ می رسانند (از طریق جهش پیکری به هدف بالا بردن میل پیوندی). این تکوین پویا، پس از فعالسازی سلولهای B فولیکولی توسط آنتیژن وابسته به T، صورت می پذیرد.
به سلولهای B مراکز زایا، که در جریان تقسیم سلولی جهشی و سریع خود می باشند، سنتروبلاستها گفته می شود. زمانی که این سلولهای B دست از تکثیر برداشتند، به آن ها سنتروسیت گفته شده و در حضور سلولهای دندریتی فویلیکولی (FDCها)، تحت انتخاب سلولهای T کمککننده فولیکولی (TFH) قرار می گیرند. مراکز زایا، بخش مهمی از پاسخ ایمنی هومورال سلولهای B بوده، و به عنوان عوامل مرکزی در تولید بلوغ میل پیوندی سلولهای B تخصص یافته عمل کرده، تا با این کار بتوانند پادتنهای ارتقاء یافته ای که در شناسایی عوامل عفونی مؤثراند، و همچنین سلولهای B خاطره ماندگارتر تولید کنند.