![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7b/Lancaster_flight_engineer_WWII_IWM_CH_12289.jpg/640px-Lancaster_flight_engineer_WWII_IWM_CH_12289.jpg&w=640&q=50)
مهندس پرواز
From Wikipedia, the free encyclopedia
یک مهندس پرواز (FE)، عضوی از خدمه پرواز هواپیما است که سیستمهای پیچیدهٔ هواپیما را نظارت و اجرا میکند. در دوران اولیهٔ هوانوردی، گاهی از این موقعیت با عنوان «مکانیک هوایی» یاد میشد. هنوز هم میتوان مهندسان پرواز را در برخی از هواپیماهای ثابتبال و هلیکوپترهای بزرگتر یافت. موقعیت خدمهٔ مشابهی نیز در برخی از فضاپیماها وجود دارد. در اکثر هواپیماهای مدرن، سیستمهای پیچیدهٔ آنها توسط ریزپردازندههای الکترونیکی و رایانهها نظارت و تنظیم میشوند و در نتیجه موقعیت مهندس پرواز حذف میشود.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7b/Lancaster_flight_engineer_WWII_IWM_CH_12289.jpg/640px-Lancaster_flight_engineer_WWII_IWM_CH_12289.jpg)
در گذشته، بیشتر هواپیماهای بزرگ، با محلی برای استقرار مهندس پرواز طراحی و ساخته میشدند. برای هواپیماهای غیرنظامی چهار موتوره مانند بوئینگ ۳۰۷ استراتولاینر، بویینگ ۳۷۷، داگلاس دیسی-۴ و داگلاس دیسی-۶ و مدلهای قدیمی جتهای سه و چهارموتورهٔ لاکهید ال-۱۰۱۱ تریاستار، بوئینگ ۷۰۷، ۷۲۷، ۷۴۷، دیسی-۸ و دیسی-۱۰ به مهندسان پرواز نیاز بود. جت دوموتوره کوچکتر دیسی-۹ و بوئینگ ۷۳۷، چندان پیچیده نبودند که به یک مهندس پرواز نیاز داشته باشند، بعدها جتهای بزرگ دو، سه و چهارموتورهٔ ایرباس ای۳۰۰، مکدانل داگلاس امدی-۱۱، بوئینگ ۷۴۷–۴۰۰ و انواع جدیدتر به گونهای طراحی شدند که دیگر نیازی به مهندس پرواز، نداشتند.