سانتریول
سانتریول / From Wikipedia, the free encyclopedia
در زیست سلولی، سانتریول یا میانک [1] یک اندامک استوانه ای شکل است که عمدتاً از پروتئینهایی به نام توبولین تشکیل شده است.[2] سانتریولها در بسیاری از سلولهای یوکاریوتی یافت میشوند. یک جفت سانتریول که در محاصره توده ماده چگالی به نام ماده پیرامون مرکز (PCM) قرار داشته باشد، تشکیل ساختاری به نام سنتروزوم را میدهد.[2]
سانتریولها در تمام سلولهای یوکاریوتی حضور ندارند، برای نمونه در مخروطیان، گیاهان گلدار و بسیاری از قارچها غایباند و تنها در گامتهای نر سنگخزهتباران (کاروفیتها)، خزهتباران (بریوفیتها)، گیاهان آونددار بدون دانه، سرخس نخلی و کهن دارها حضور دارند.[3][4]
سانتریولها اغلب از نه دسته میکروتوبولهای سهگانه که به صورت استوانه ای آرایش یافتهاند تشکیل شدهاند. مواردی که از این ساختار انحراف پیدا کردهاند شامل این موارد میشود: رویان خرچنگها و مگس سرکه با نه جفت میکروتوبول، سلولهای اسپرم کرم الگانس و جنین اولیه آن با نه میکروتوبول تکین.[5][6]
عملکرد اصلی سانتریولها در تولید مژک طی اینترفاز و تشکیل دوک های تقسیم (spindle fibres) در طی تقسیم سلولی (میتوز و میوز) میباشد.