نظریه قرارداد
From Wikipedia, the free encyclopedia
نظریه قرارداد در علم اقتصاد به بررسی نحوه شکلگیری قرارداد بین آحاد اقتصادی میپردازد. قراردادهایی که معمولاً مورد بررسی قرار میگیرند مربوط به شرایط عدم تقارن اطلاعاتی بین آحاد اقتصادی هستند. نظریه قرارداد با نامهای دیگری نظیر نظریه انگیزهها و اقتصاد اطلاعات نیز شناخته میشود. اولین تجزیه و تحلیل رسمی این موضوع در سال ۱۹۶۰ توسط کنث ارو (Kenneth Arrow) انجام گرفت.
نحوه تحلیل مرسوم در بررسی قراردادها به این صورت است که با در نظر گرفتن تابع مطلوبیت خاصی گزینه بهینه فرد تصمیم گیرنده از طریق حل یک مسئله بهینهسازی استخراج میشود. چارچوب کلی تحلیل در اغلب زمینههای نظریه قرارداد نظیر کژگزینی، کژمنشی و علامت دهی همین روند است. هدف کلی الگوها در نظریه قرارداد یافتن راههایی است که فرد مقابل را به اتخاذ تصمیم خاصی بکشاند. نظریه قرارداد در زمینههایی نظیر اقتصاد کار، تئوری سازمان، مدیریت مالی بنگاهها و سازمانهای صنعتی گسترش یافته و دارای کاربرد است.