نورون حرکتی
From Wikipedia, the free encyclopedia
نورون حرکتی (یا motoneuron یا نورون وابران[1]) نورونی است که بدن سلولی آن در قشر حرکتی، ساقه مغز یا طناب نخاعی قرار دارد و آکسون (فیبر) آن به نخاع و یا خارج از آن منتقل می شود تا به صورت مستقیم یا غیر مستقیم اندام های مؤثر، عمدتا عضلات و غدد، را کنترل کند.[2] دو نوع نورون حرکتی وجود دارد: نورون حرکتی فوقانی و نورون حرکتی تحتانی. آکسون های نورون های حرکتی فوقانی روی نورون های رابط در نخاع و برخی اوقات مستقیماً روی نورون های حرکتی تحتانی سیناپس می شوند.[3] آکسون های نورون های حرکتی تحتانی فیبرهای عصبی وابران هستند که سیگنال ها را از طناب نخاعی به اعضای گیرنده منتقل می کنند.[4] انواع نورون های حرکتی پایینی، نورون های حرکتی آلفا، بتا و گاما هستند.
نورون حرکتی | |
---|---|
جزئیات | |
مکان | Ventral horn of the spinal cord, some cranial nerve nuclei |
شکل | Projection neuron |
کارکرد | Excitatory projection (to تماس عصبی-ماهیچهای) |
پیامرسان عصبی | UMN to LMN: glutamate; LMN to تماس عصبی-ماهیچهای: استیل کولین |
اتصالات پیشسیناپسی | M1 via the راه هرمی |
اتصالات پسسیناپسی | میوسیتs and other یاختههای عصبیs |
شناسهها | |
MeSH | D009046 |
شناسه نورولکس | nifext_103 |
TA98 | A14.2.00.021 |
TA2 | 6131 |
FMA | 83617 |
یک نورون حرکتی ممکن است بسیاری از فیبرهای عضلانی را عصب دهی کند و فیبر عضلانی می تواند در زمان مورد نیاز برای یک پرش عضلانی، تحت تعداد زیادی پتانسیل عمل قرار بگیرد. عصب دهی در یک تماس عصبی-عضله ای رخ می دهد و در نتیجه ی تجمیع (فرآیندی که تعیین می کند آیا یک پتانسیل عمل توسط تاثیرات ترکیبی سیگنال های تحریکی و مهاری تولید میشود) یا انقباض تتانی، پرش ها میتوانند روی هم قرار بگیرند. پرش های منفرد میتوانند غیرقابل تشخیص شوند و تنش به آرامی بالا می رود و در نهایت به قله می رسد.[5]